Ultima Thule

Może była ta stronka ale na wszelki wypadek:
Prog Archives
a tam podstronka o krautrocku

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

...CAN -TAGO MAGO : strona A***** Strona B ** (dla wytrzymałych)-nie dla dzieci !!!! (1971)

płyta jest bardzo słynna , do inspiracji przyznaje sie wielu znanych artystów ..Killing joke ,Roxy Music, PIL, Wire ,Buzzocks, Jesus and Mary chain...nagrana w 1971 roku jako dwupłytowy album,we własnym studio INNER SPACE ...realizatorem jest basista i załozyciel zespołu- Holger Czukay. Dla mnie jest to muzyka narkotyczno -kosmiczna .Pierwszy utwór "Paperhouse" zaczyna się spokojnym wokalem Suzukiego na tle jakiś dźwięków z kosmosu, utwór powoli sie rozkręca i przechodzi w transowe granie przypominające kawałki z Monstera. Następny utwór "Mushroom" to monotonny ,leniwy,narkotyczny trans ...koledzy chyba pod wpływem tytułowych grzybków....jest bardzo przytulnie i podwodnie....choc od czasu do czasu Suzuki się jakby budzi...aby za chwilę znowu się zapaśc w otchłań jakąś...super ! Nagle jakiś wybuch i wjeżdżamy do następnego utworu "Oh yeah" ...w ogóle płyta przypomina mi jakąś podróż ...wokal od tyłu na tle klawiszowych padów i transowej perkusji...świetne...wsysane blachy to z jednej to z drugiej strony......nastrój dośc niesamowity...znowu bang ..i po chwili zawieszenia jedziemy..a może lecimy ??? już dalej......Suzuki zaczyna śpiewac od przodu...raz po angielsku a potem chyba w jakimś dziwnym języku....... dla mnie rewella !!!..nastepny utwór "Halleluwah" trwa 18 minut i przypomina trochę sławetny ju du rajt z pierwszej płyty....no może Suzuki tak nie odjeżdża jak Mooney.....w tamtym utworze olbrzymi nacisk połozony był na wokal ..tu jest raczej instrumentalnie...wszechobecne transowe kotły....już wiem co tak bardzo spodobało się w canach Jazowi Colemanowi Killing jokowy "tension" jest najlepszym dowodem na to ,że Jaz słuchał tej płyty ..

utwór bardzo fajnie się rozwija dochodzi gitara i klawisze...robi sie bardziej rockowo..przypomina mi to momentami echoes pink floyd...bardzo fajnie gra gitarzysta Michael Karoli......

Strona B. zaczyna się tajemniczo : "Aumgm", duży pogłos i delay założony na wszystkich instrumentach...znowu skojarzenia ze wczesnym pink floyd (piper ,ummagumma) klimat jak z horroru spotęgowany schizoidalnymi skrzypcami albo wiolonczelą....muzyka eksperymentalna... znowu skojarzenia tym razem z wczesnym tangerine dream...groźny kosmos...jakiś głos powtarza w kółko OM ....ale w dośc przerażający sposób...narkotyczna podróż robi się nieprzyjemna... ewidentnie zły trip......perkusja wali ,zaczyna szczekac pies.. ...perkusja coraz szybciej...trans...znowu gdzieś lecimy ...wydostajemy się nareszcie z tych podziemi...wyżej, wyżej,wyżej...dookoła skrzeczą jakieś demony...może to Margot leci na świni ???....utwór jest ewidentnie straszny.....ufff
ale to nie koniec i z jednego strasznego snu wpadamy w drugi ale jeszcze gorszy -"Peking O"....głos z oddali kogoś woła , echo...wchodzi perkusja...w tle atonalna dośc awangardowa muzyka , Suzuki zaczyna mantrowac coś pod nosem...dochodzą chaotyczne krzyki...perkusja zwariowała...kompletny chaos ....naprawdę dla wytrzymałych...(moonchild z king crimsona to przy tym mały mały pikuś)...zawieszenie na wysokim swidrującym dzwięku...rozpoczyna się jazda ..ale to już bardzo zły trip jest ....jęki i strzępy ,rozpad świadomości....nie jest dobrze z naszą głową......uuuuuuffffff......nareszcie!
no koniec kojący "Bring me coffe or tea"....o ile jeszcze żyjesz.... ....co prawda nie jest to powrót do normalnej rzeczywistości...(nieprzyjemne fleszbeki ).. bo po takiej podróży ,nic już chyba nie bedzie takie samo...

muszę przyznać ,że w jakimś tam sensie ta płyta kojarzy mi się z amagamą flojdów...pierwsza strona normalnie druga odlot.....bardzo polecam .... (no może nie jest to muzyka dla nieletnich ) ale ciekawe co powiedzieliby forumowi flojdowcy...?
cdn...

_________________
ooooorekoreeeoooo

Wydaje mi się, że on tam po prostu po japońsku zaczyna nadawać, ale mogę się mylić,

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Sand "Golem" ****

Wydana w 1974 roku, była pierwszą i jedyną płytą tego zespołu. Producentem został, znany z Tangerine Dream i Ash Ra Tempel Klaus Schulze. Na płycie dominują długie (od 8 do 13 minut), pozbawione perkusji kompozycje, oparte na powtarzającej się linii basu. Ubarwiają je mroczne wokalizy i różne elektroniczne hałasy ("Helicopter" rozpoczyna się od dźwięków brzmiących jak wydawanych przez pracujący wirnik). Brzmienie płyty zbliżone jest do dark ambientu.
Nietypowe jest również to, że każda z tych kompozycji, jest dwuczęściowa. W połowie utworu następuje zmiana i wchodzi zupełnie inna melodia.
Wyjątkiem są dwie bardziej konwencjonalne piosenki: "May Rain" (ballada z pogranicza folku i psychodelii. Własną wersję nagrało Current 93 na "Thunder Perfect Mind") i "On the Corner" (blisko jej do Can i Neu! - pojawia się nawet perkusja)
Naprawdę rzadko zdarza się żebym przestraszył się muzyki, ale "Golemowi" się udało. Mimo upału i słońca w pełni, nieraz przechodziły mnie ciarki.
W 1996 roku David Tibet z Current 93 wydał dwupłytowe wydawnictwo Sand "Ultrasonic Seraphim". Oprócz całego debiutu znalazło się tam również mnóstwo dodatkowego materiału: utwory niepublikowane, wersje demo itp. Kilka utworów to brzmienia znane z "Golem", ale większość to folk.

_________________

..no własnie bo coś mi sie kołatało...
..to ciekawe bo Klaus Schulze zaczynał swoją karierę jako perkusista w Ash ra tempel...a na jego wczesnych płytach jak np. na Black dance jest dużo "żywej perkusji".....
... . ja też dziś czułem sie dziwnie słychając "drugiej strony"TAGO MAGO...

_________________
ooooorekoreeeoooo

no koledzy, ależ entuzjazm,że aż sobie zapodałem "Father Cannot Yell"

_________________
" (...)Czy pan myśli,że nasze żydowskie pisma są tylko dla jakiegoś widzimisię pisane spółgłoskami?Każdy wyszukuje sobie skryte samogłoski, które zawierają dla niego jedynego określoną myśl, żywe słowo nie powinno zamieniać się w martwy dogmat."

...bo nareszcie jakaś fajna muza !!!

_________________
ooooorekoreeeoooo

W dziale z bootlegami wrzuciłem koncert Can z Paryża 17.01.1975.

_________________

po przesłuchaniu trzech kamieni molowych Krautrocka (pierwsze Can, pierwsze Neu i pierwszy Faust) kilka spostrzeżeń na gorąco:

olbrzymim fanem tej muzyki raczej nie będę, bo melodia rzadko bywa na pierwszym planie

ALE

bardzo inspirujące jest POCZUCIE WOLNOŚCI które ta muzyka wnosi

wolności od wszystkiego: od formy piosenki (bez popadania w "formę progrocka"), od stylu muzycznego (Fausta nie można w ogóle zaszufladkować, co za ulga) i od perfekcjonizmu

weźmy na przykład takie zastosowanie gitary od tyłu (pierwszy numer na Neu) - u Byrds i Barretta, ta gitara jest tak przytłaczająca że obejmuje prawie i następne dwa utwory, wszyscy widzą: ale eksperyment! Tutaj jest to i bardzo ładne i nienarzucające się (na Neu barwy w ogóle dla mnie najcieplejsze)

podobnie rzecz ma się z solówkami i w ogóle improwizacjami: do tej pory kojarzyło mi się to głównie z bieganiem w poprzek sceny i pokazywaniem bicepsów ulubionej gitary, tutaj słychać improwizację organiczną, współgrającą z resztą zespołu, a nie się z niego wybijającą

na razie najlepsze dwa utwory dla mnie to pierwszy na Neu i ten Can, który hm wygląda na hit, chociaż wolę Japączyka od Murzyna

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

Ale co?

Dawkujesz napięcie niczym Hiczkok



Zdrówka życzę

EDIT: Aaaa teraz jasne.

_________________
Sometimes good guys don't wear white

muszę tak robić, bo już dwa razy mi się komputer zawiesił przy tym poście za drugim razem przy ostatnim uśmieszku

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

neu to nawet momentami przypomina mi joy division i cure.

_________________
ja herez ja herez

CAN -EGE BAMYASI ***** (1972)

zastanawiałem się jak okreslic muzykę zespołu CAN i innych kapel krautrockowych takich jak NEU czy FAUST....i nie potrafię ...ale mogę powiedziec jedno ,że jest to muzyka NOWOCZESNA ! bez względu na to ,czy jest to rok 1970, 80,90 2000 ...ta muzyka jest nowoczesna ! w ogóle sie nie starzeje ...ale dlaczego tak jest? przede wszystkim brzmienie - niezwykle naturalne i niewydumane... no i muzycy grający w tych kapelach byli nagminnie studentami wyższych szkół muzycznych i to w okresie gdzie awangarda trzymała się mocno i modni byli tacy kompozytorzy jak Stockhausen,Xenakis czy Berio...no i forma !!! to na co zwrócił uwagę Gero -poczucie wolności! - dla mnie wynikające z otwartej formy...a czasem zupełnego bezformia ! Dlatego na tle angielskich kapel progrockowych zespół CAN wydaje się grac jakiegoś zbuntowanego punk rocka !!! zachodzi tu olbrzymia różnica w podejściu do muzyki... bo zespoły z niemiec nie starają się odgrzewac baroku , tylko autentycznie szukają czegoś NOWEGO........( co ciekawe ,na żadnej płycie nie słyszałem jeszcze organów hammonda ) ..Album Ege baymasi został nagrany w 1972 roku. Po straszliwym Tago Mago jest to prawdziwa ulga. Utwory są krótkie i przyjazne zwierzętom i człowiekowi. Utwór pierwszy "Pinch" wskakuje niczym filip z konopi (bezformie) i od razu, za jednym zamachem jesteśmy w środku prawie dżezowej improwizacji. Następnie tajemniczy "Sing Swan song", przedziwny nastrój spotęgowany użyciem jakichś dziwnych instrumentów. W podobnym klimacie utrzymany jest następny kawałek "One more night". Kolejny utwór to "Vitamin C " i myślę,że ten kawałek spodobałby się nawet Gerowi...można powiedziec ,że Suzuki śpiewa melodię i to całkiem "ładną"...utwór odpływa gdzieś w kosmos i płynnie przechodzi w najdłuższy na płycie ,narkotyczno-anarchistyczny "Soup"....bardzo fajna gra sekcji ( na perkusji Jaki Liebenzeit) ...dziwna muzyka ..dżezrok ? czy co ?...(przy czym nie jest to ta potworna muzyka ,jaką graja zespoły w stylu Machavischnu orchestra czy Wheather report ze swoimi plastikowymi brrrrrrrrrrrrr synteezatorami) ..... transik nawet przyjemny się robi aż nagle , w połowie utworu następuje przełamanie i następuje coś w stylu recytatywu na tle kompletnego chaosu przechodzącego w "zdychanie ". Trochę przypomina to moją część suity ultima thule ,przy czym dźwięki są zdecydowanie bardziej nieprzyjemne...muzyka eksperymentalna : dadaistyczne walenie w byle co i spontaniczne darcie ryja...ale to chyba nie Suzuki..jakiś inny głos....myślę ,że tak mógłby wyglądac występ Hugo Balla i Tristana Tzary w Cabaret Voltaire... .. całe szczęscie trwa to tylko 5 minut ....nastepnie dość "dziwnie-wesoły", taneczny kawałek "I,m so green". Na koniec typowo canowski "Spoon"- hipnotyczny wokal na tle transowej muzyki do jakiegoś przyjaznego tańca ze zwierzętami.....głaskanie lisa, opieranie sie o dzika...a wszystko to w migającym świetle nocnego ogniska na wietrze......znikąd przyszło.... donikąd poszło ....bazformie podłe...

..oczywiście bardzo polecam....cdn..

_________________
ooooorekoreeeoooo

Wreszcie jakaś rekomendacja, która do mnie przemawia.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

a mnie wręcz odpycha

_________________
http://freemusicstop.com