Ultima Thule

No i wcięło tyle fajnych postów, o koncertach, powitania nowych fanów ech siąść tylko i płakać.

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

Kicha........

Spontaniczność zapisów pewnych rozmów nie do odzyskania, niestety ... na przykład sympatyczne powitanie nowych kjur-fanów ..eeeech...



Jedyne, co mam zapisane, to moje dłuższe posty (najpierw powstają w Wordzie, potem wklejam je do przeglądarki). Pomyślałam, że mogę ten o The Cure wkleić raz jeszcze - dla przyszłych pokoleń forumowiczów, co by się ewentualnie nakjurzyć mogli ... A zatem ... po raz wtóry:

Słucham "Disintegration".
Jest to pierwsza płyta Cure, jaką posiadłam i wysłuchałam (myślę, że ma to niemały związek z forum, a tym wątkiem w szczególności ) (a także promocjami w Empiku ). Wcześniej znałam tylko single różne z radia/TV - i ani Frajdeje, ani nawet Lalebaje nie zachęcały mnie do poznania czegoś więcej, choć same w sobie były miłe do słuchania.

W związku z tym jestem całkowicie porażona absolutnym PIĘKNEM tej płyty!!!!
I jej PRZEJMUJĄCYM smutkiem...
Teksty + głos Smitha + muzyka są rozdzierająco rozpaczliwe i niezwykle spójne. To jest TRANS rozpaczy - podczas słuchania niektórych piosenek wręcz się nią ODDYCHA - taki mają rytm... Niesamowite...
(Myślę, że osobom w depresji nie zalecane jest jej słuchanie.)
Ulubione piosenki - "Prayers for rain" i "Fascination Street".
Ale także "The Same Deep Water as You" i "Disintegration" - zresztą, wszystko tu genialne...

No i TEKSTY..
Transowy efekt uzyskany przez powtarzalność niektórych motywów - "I think it's dark/ I think I'm old..."; "Remembering you..."; "Whenever I'm alone", "I'm so glad you came..." "Kiss me goodbye", "I miss the kiss of treachery" ...

Mnóstwo ciekawych fragmentów... Dzisiaj moim ulubionym jest:

...Sometimes you make me feel like I'm living at the edge of the world
"It's just the way I smile" you said .
("Plainsong")

Poza tym:

I never know if it's real
never know how I wanted to feel
never quite said what I wanted to say to you
never quite managed the words to explain to you
never quite knew how to make them believable...
("Untitled")

I'm so glad you came I'm so glad you remembered
to see how we're ending our last dance together
reluctantly cautiously but prettier that ever...
("Last dance")

I leave you with photographs pictures of trickery
stains on the carpet and stains on the memory
songs about happiness murmured in dreams
when we both of us knew how the end always is ...
("Disintegration")

No i oczywiście:

Whenever I'm alone with you
you make me feel like I am home / whole / young / fun / free / clean again
("Lovesong")

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

Nie ma co plakac, bo widocznie tak bylo nam pisane . Trzeba zakasac rekawy i brac sie do nadrabiania strat.

A co do wcietych postow, to moge jedynie zalowac, ze nie bede mogl teraz dowodzic, jaki to ze mnie slowny gosc, bo tak jak napisalem, w piatek, od razu po pracy polecialem do empiku, celem nabycia "Concert – The Cure Live"... w trakcie owych poszukiwan zdybal mnie, nie kto inny jak marecki, ktory ucieszyl sie, ze na swiecie pojawil sie kolejny zainfekowany bakyclem Kjurow .

Zdrowka zycze

PS: Niestety plyty nie zdarzylem jeszcze przesluchac, bo od piatku po dzien dzisiejszy (i pewnie jeszcze przez trzy kolejne), mam jazde (niestety nie rock'n'rollowa ) bez trzymanki i narzekam na brak wolnego czasu .

_________________
Sometimes good guys don't wear white

to ja tylko re-zasygnalizuję, żem rażona Kjurami..... reszty powtarzac nie bede. Moze sie odkopie.

_________________
you create your hell...

było o: faith faith faith!!!

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

No pewnie Antiwitku!!!! A jeszcze wiecej o kawałku "Fight"

_________________
you create your hell...

Witamy, witamy
Fight mnie też poraził swego czasu (jakiś '88 LP3) zaraz po cudownym Just Like Heaven
A Faith to kolos. Cała płyta to najlepsza rzecz Cure z początku działalności.

PS Dzieki Moniko chociaż za tyle ..

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

Ostatnio wprost odpływam przy relaksacyjnych dźwiękach kuracyjnych, które liliowo poniżej zalecam terapeutycznie:

Lajcikowy fejtowy rarytasik

Trójka:

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Budyniu,

niech już będzie, że w tym wątku (wybór nieprzypadkowy ) podziękuję Ci za pracę włożoną w przejrzenie tych notowań i opracowanie ciekawych zestawień. Dzięki.

A co do samych Curów to właśnie Just Like Heaven i zaraz po nim Fight! były przyczynkiem dla mnie do poznania zespołu co w trakcie poznawania już całej płyty kolejnej Disintegration przerodziło się w fascynację, która pozostała do dziś. Czyli początek to tak pewnie jakiś luty 1988. Trochę czasu już minęło...

A wczoraj akurat słuchałem sobie podwójnego wydania Seventeen Seconds. Kolos.

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

tu akurat caaały długi pocztek pamiętam z własnego doświadczenia; i ten jeden tydzień, co Why Can't I Be You było na liście w całości - udało mi się nagrać I do dzisiaj podoba mi się bardziej, niż Just Like Heaven, Fight i jeszcze parę innych... ku zgorszeniu prawdziwych fanów

_________________
ćrąży we mnie zła krew

He he a ja przyznaję, że 3 pierwsze utwory z listy przeszły mi jakoś bokiem bo ich sobie z LP3 nie przypominam, choć był to czas słuchania bardzo skrupulatnego (z zapisywaniem w zeszyciku itp.).
A takich utworów co przez tygodnie siedziały w poczekalni a ja co tydzień czekałemz magnetofonem aby nagrać a potem wchodziły na tydzień albo dwa i znikały było trochę . Stare przedinternetowe i przedempetrójkowe czasy

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

Identycznie u mnie!
Dodatkowym bodźcem był dla mnie ciekawie filmowany teledysk do Just Like Heaven.

Pienkne czasy młodości i dorastania... 18 lat temu... Taki, na przykład, Piotrek B. leciał wtedy na smoczku...

a pewnie znalazł by się taki forumowicz co go jeszcze w ogóle nie było

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...