marecki pisze:
witam w klubie nowoarmistów - widzę, że i ciebie wzięło
z tym to poczekaj jeszcze
na razie sobie słucham od tygodnia Thunder and Consolation, z pewnością była najczęściej słuchaną przeze mnie rzeczą w tym tygodniu
Nie powaliła mnie. Podoba mi się. Mam wrażenie, że nieco siada pod koniec, a nawet spory kawałek przed końcem, bo jakoś po Vagabondsach i bodajże następnym utworze nic nie zwrciło mojej uwagi - ale nie będe się upierał, bo mimo wszystko dużo tych utworów (straszliwie to długie!!) i jeszcze nie opanowałem całości materiału.
Nie jest to ogólnie coś, co mogło by mnie zachwycić. Tak się zastanawiałem, że dla mnie to w sumie ta sama liga, co REM (choć na pewno bardziej mi się podoba niż REM, bo więcej energii to ma, dla mnie REM jest ospały... ale to nie ten wątek), a także powiedzmy Kate Bush czy Sinead O'Connor, albo z drugiej mańki The Cure, który nigdy dla mnie nie był zespołem szczególnym. Nie wiem, która to liga u mnie, ale na pewno nie pierwsza.
Poniekąd interesujące są dla mnie przypadki ludzi, dla których taki New Model Army jest zespołem nr jeden, jak KoT i jeszcze bodajże ktoś (pako?). Nie do końca czuję, co sprawia, że tak właśnie jest. Zawsze uderza mnie tu postać Morriseya, który osobiście zupełnie jest mi obojętny, ale na moim forum TwinPeaksowym wiele osób uważa go za geniusza wręcz i właśnie ulubionego muzyka. Tak sobie myślę - dlaczego tak?... i nie mogę dojść. A na przykład całkiem się domyślam ,co kieruje ludźmi, którzy za ulubiony zespół mają Faith no More albo Marrilion (stary...) albo nawet ten nieszczęsny Radiohead - w tych przypadkach nie podzielam, ale mam poważne podejrzenia. Przy New Model nie bardzo... dla mnie jest to takie mało wybijające się, mało niezwykłe.
Określiłbym to jako dobrą muzykę nastawioną bardziej na nagrywanie piosenek niż płyt (płyty jako zbiory piosenek), piosenek z jednej strony wpadających w ucho, z drugiej strony ambitnych, choć prostych (dla mnie to akurat nie zarzut, nie muszą grać GIS, żeby mi się podobało
)
Nie wiem, czy nie bardziej spodobałby mi się Ghost, bo nadal z utworów New Model Army, które znam najbardziej podobaja mi się 51st State i the Hunt. Konkuruje Vagabonds.
Co do samego Thundera, pewnie jeszcze za wcześnie na pełna wypowiedź, bo dluga to płyta i część rzeczy na pewno mi umknęła. Trzy utwory mi tu nadaja ton - I Love the World na początek, wielki ładunek energii, choć jak dla mnie za mało się dzieje jak na tak długi utwór, ale jednak znakomity; potem Green and Grey w środku i Vagabonds na podsumowanie. Jak pisałem wyżej, po Vagabonds właściwie nie wiem, co jest.
Ciekawe, że Ballad of Bodmin Pill nie zwróciło mojej uwagi za bardzo. KoT bodajże wymienił to jako swój ulubioy utwór; bez tej uwagi nie wiem,czy bym w ogóle zauważył, że się tam znajduje.
No i nie wykuczam, że mój
appreciation tego zespolu jak i płyty będzie wzrastał w najbliższym terminie.
Na koncert też będę nadal chętny, chyba że kasa wyjdzie totalnie po majowo-czerwcowych szaleństwach (a tych dużo)
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
)
dzięki