Ultima Thule

O, mam tak samo!

Można wspomnieć o białym latawcu, ale już o białym misiu nikt nie pamięta.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Tym smutniejszy on.

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

"The Mess We're In" PJ Harvey i Thoma Yorke zawsze mnie rusza i jeszcze "Sunday Bloody Sunday" U2 w wersji z dvd "U2 Go Home", gdzie Bono na koniec wymienia nazwiska 29 osób zabitych w zamachu w Omagh - ciarki na plecach i łzy w oczach...

_________________
muzyka gra, a dzień ucieka
last.fm/wokr

O! I jeszcze "Perfect Day" Lou Reeda wpędza mnie elegancko w stany depresyjne... ale tak miło i bezboleśnie.

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Pet, niezły zestaw - najżywiej ( ) zareagowałem na Encore i Demoklesa. Pierwsze - że się zgadzam i też myślałem o tej piosence, a drugie, że mnie zaskoczyło.

O Tomaszowie też myślałem. No i Maanam u Araska też trafiony, uważam.

Moje najsmutniejsze niebawem .

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Nigdy stricte nie zdarzyło mi się płakać z powodu samego utworu,ale z tych smutnych to dla mnie:

Pidżama porno - Tom Petty spotyka Debbie Harry
Hey - Heledore babe
Pidżama porno - Nikt tak pięknie nie mówił,że się boi miłości
Republika - Odchodząc
Myslovitz - Peggy Brown
Paktofonika - Ulotne chwile

To takie zasłyszane.Poza Hey'em żadnej nie słucham raczej na co dzień.Te słyszałem wiele razy więc wybór był z tych co na co dzień i tych co mimo,że nie na co dzień to znam dobrze.Tylko czy nie jest tak,że nie utwór smutny a skojarzenie z nim związane? Jeśli bez skojarzeń to "smutnych" utworów nie znam.

poźno już było...

na razie takie:



zaczynam od niego

Grzegorz Turnau – Znów wędrujemy
Robert Kasprzycki – Winda
SDM – Czwarta nad ranem
Bruce Springsten – Streets od Philadelphia
Dave Matthews Band - Steady As We Go
Depeche Mode – Only when I lose myself
Ennio Morricone - Once upon a time in the west
Dire Straits - Brothers in Arms
James Blunt – Goodbye my lover
John Lenon – Imagine

_________________
kocham cię extra mocno, kocham cię luksusowo

Wyszła mi cała audycja

Pierwsza przyszła mi do głowy piosenka "Tango Till They Sore" Toma Waitsa, o pożółkłej goryczy.
Dalej proponuję "Forgot to answer" Nico, ale właśnie w tej wersji, z akordeonem. Czasem aż boję się takich nagrań. Wydają się bardzo bliskie czarnej otchłani. Ale mają też w sobie jakieś ostatecznie piękno.
Dla przełamania blues "St. James Infirmary" o śmierci ukochanej... Poznałem go w wersji Maleńczuka, ale ta tu też jest odpowiednio ciężka.
Umarła narzeczona, ale czasem sytuacja może być odwrotna: "Alice". Znów Waits, o zupełnie niespełnionej miłości...
"And I will think of this
When I'm dead in my grave"...

Istnieje opinia, że reggae jest wesołe. Nieprawda, sam Marley bywa śmiertelnie smutny, proszę bardzo: "Forever Loving Jah".
A teraz śmiało wskoczmy w depresję: "Passover". Jakiś Joy Division być musi. A ten jest, moim zdaniem najbardziej depresyjny . Polska też bywa depresyjna. Na przykład Kraków. Mamy stamtąd swojego "Morrisona". "Czas się wałkoni, przestrzeń zaciera. Miłość... to cholera. Jej cienkie piszczele bębnią co noc. Po betonowej tapecie". A czai się przecież też "Mrok"... O nie, znów ta otchłań. Do tego obrazy, wulgaryzmy .

Końcówka audycji należy do kobiet. Najpierw Janka. Prawie każda jej piosenka mogłaby tu trafić, ale niech będzie Столетний дождь. Będzie padać sto lat? Kto deszczu zaśpiewał tę piosenkę urodzinową?
Deszcz nawet w niedzielę. "Gloomy Sunday", w wykonaniu Diamandy Galas. "The Hungarian Suicide Song" - tak mówią o tej pieśni w Stanach .

Na koniec "My Madrigal", bo jednak trzeba być twardym, mimo że śmierć nas podzieli . Piękna pieśń Patti Smith. Opierając się na jakiejś klasyczności unosi całe morze smutku .

I jeszcze bonus - ogólne słowo podsumowania na koniec audycji: http://www.youtube.com/watch?v=nDLmZPt1Jrc ....












Czekam na dalsze wpisy - najwięcej spodziewam się po Natalii i Azbeście .
A ja potem wpiszę top10 konkretny, tylko zapoznam się jeszcze z propozycjami innych.



Proszę sprawdzić autorski oryginał! - http://www.youtube.com/watch?v=NEgV73I__ow


o, lubię to!

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

To jak już wspomniano Pidżamę, to uczynię wzmiankę o Strachach Na Lachy i ich utworze - "Moralne salto". Smutne bardzo ("przeciąg trzaska złudzeniami", ech...)

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Spisane na szybko -chociaz pewnie moznaby tak wymieniac bez konca przy kolejnych namysłach...

The Cure -To Wish Impossible Things
God Is An Astronaut -Fragile
Marillion -Afraid Of Sunlight
Sia -Breathe Me
Jeff Buckley -Hallelujah
King Crimson -One Time
Porcupine Tree -Heartattack In A Layby
Nine Inch Nails -Hurt
Joy Division -Decades
Radiohead -Let Down
Sarah McLachlan -Angel
Pearl Jam -Black
Counting Crows -Colourblind
Kansas -Dust In The Wind
Gary Jules -Mad World
Portishead -Roads

o, przeoczyłam. też miałam napisać u siebie tam nawet Grabaż brzmi jakby płakał do mikrofonu


i to też, nawet wczoraj posłuchałam parę razy (i bardzo dobrze, że napisałeś 'colourblind' a nie 'colorblind', w końcu w brytyjskości jest tyle smutku i melancholii... )

R.E.M.owe 'Everybody Hurts' też mnie smuci, bo to takie życiowe, że sometimes everything is wrong

no i Pidżejka z 'Broken Harp' smuci bardzo, ehh

_________________
tory wyjeżdżają z lasu a tam...

Joy Division - Decades
Joy Division - The Ethernal (dwa ostatnie utwory z "Closer" to moment w którym świat umiera)
Nick Drake - Pink Moon
Nick Drake - Place To Be (początek "Pink Moon" jest kapitalny. Chcę umrzeć.)
The Cure - Plainsong (kiedyś bardzo smutne, potem trochę mniej, ale sentyment pozostał)
Pink Floyd - "coś" z "The Final Cut" (nie mam płyty pod ręką, żeby podać konkretny tytuł)
VDGG - niech będzie "Lost" z "H to He"
John Frusciante - coś z albumu "Smile From The Street Your Hold", najprawdopodobniej tytułowy. "To Record..." też mógłby być, ale tam raczej melancholia niż smutek i cierpienie.

Na ten moment tyle. Brakuje może coś Jeffa Buckleya. Pamiętam też, że soundscape'y Frippa miewały bardzo smutne fragmenty (zwłaszcza koncert z NYC z 2000 roku).

edit: u Wyludniacza podpatrzyłem "Hurt", ale wykonanie Casha tylko i wyłącznie się kwalifikuje.

_________________
http://67mil.blogspot.com/

to jeszcze jest tak, że wieloma tymi smutnymi piosenkami czuję się bardzo zżyty, na pewno byłyby na soundtracku do mojego życia (pamiętacie wątek Boskiego?)

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?