Ultima Thule

Forum fanów Armii i 2TM2,3
Dzisiaj jest czw, 28 marca 2024 19:22:04

Strefa czasowa UTC+1godz.




Nowy temat Odpowiedz w temacie  [ Posty: 13 ] 
Autor Wiadomość
PostWysłany: pt, 17 czerwca 2011 00:02:12 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
pn, 29 maja 2006 07:57:07
Posty: 10786
Skąd: Gdynia
Zespół Voivod założyli czterej ziemianie pochodzących z kanadyjskiego Jonquiere: Michel "Away" Langevin (bębny), Denis "Piggy" D'amour (gitara), Jean-Yves "Blacky" Thériault (bas), Denis "Snake" Bélanger (wokal).
Miejsce powstania zespołu miało niewątpliwy wpływ na twórczość zespołu. Po pierwsze Jonquiere to miasto słynne ze swej huty aluminium (w momencie powstania największej na świecie). I ma ona spory wpływ na otoczenie - muzycy często wspominali, że woda w pobliskim jeziorze miała niespotykany czerwony kolor. Ponoć również wskaźnik zachorowań na raka jest w okolicy wysoki. Coś takiego daje do myślenia o tym w jakim kierunku zmierza technika i jej roli w życiu człowieka.
W szerszej skali: Kanadyjczycy mieli wówczas niezwykle osobliwe pojęcie na kwestie radia. I skutkiem tego zespoły takie jak Van der Graff Generator, King Crimson czy Soft Machine można było usłyszeć w radiu na równi z tzw. mainstreamem. Porażająca myśl nieprawdaż?
Tak wiec czterech młodych Kanadyjczyków przebywało w środowisku bogatym w przeróżne minerały i zasłuchiwało się prog-rockiem. Kto za młodu czytywał X-Men wie, że to nie mogło skończyć się dobrze. W ich muzyce wymieszały się wpływy thrash metalu, hard core oraz rocka progresywnego i psychodelicznego. Tekstowo również mocno się odróżniali, wystarczy spojrzeć na tytułu utworów - "Nuclear War", "Killing Technology", "Ravenous Medicine" czy "Technocratic Manipulations". Zamiast śpiewać o szatanie, snuli futurystyczne wizje i ostrzegali przed dehumanizacją społeczeństwa oraz niebezpieczeństwami płynącymi ze strony technologii. Trzeba jednak zaznaczyć, że Voivod nie składał się z luddytów wrogich wszelkiemu postępowi.
Swego rodzaju maskotką zespołu stał się Voivod - wampir który z biegiem czasu coraz bardziej mutuje by w końcu stać się cyborgiem.
Punktem krytycznym okazał się początek lat osiemdziesiątych. Fani rocka progresywnego zetknęli się wówczas z muzyka Discharge, Motorhead i (przede wszystkim) Venom. I zdali sobie sprawę, że do gry w zespole wirtuozeria nie jest potrzebna. Powstał Voivod (nazwę buchnęli z "Draculi" Stokera - Vlad jest tam tytułowany wojewodą - po angielsku Voivod). Początkowo grali łupiący thrash metal. Ale w końcu wypracowali własne brzmienie.


Obrazek
"War and Pain" ***1/2
1984

Po debiucie nie sposób zgadnąć progresywno-psychodelicznych korzeni grupy. Kanadyjczycy zaserwowali słuchaczom niezbyt wyrafinowany thrash, co ciekawe zagranego w europejskim stylu. Wzorem Sodom i Destruction zamiast skupiać się na technice gry i melodyjności utworów postawili na mocne uderzenie.
Prawdę powiedziawszy płyta nie powala - brzmienie słabe, kawałki w pamięć nie zapadają (wyjątki to "Voivod", "Warriors of Ice" i "Nuclear War"). Mimo wszystko płyta broni się swoją energią i słucha się jej nienajgorzej.
Całkiem interesujące są za to teksty, osadzone w postapokaliptycznym klimacie. Urocza okładka jest dziełem perkusisty. Jego charakterystyczny styl mocno zrośnie się z zespołem.


Obrazek
"Rrröööaaarrr" ***1/2
1986

Ponoć nie powinno się oceniać płyt po okładce. W tym jednak przypadku trudno o coś lepiej pasującego do zawartości. Również tytuł dobrze ja podsumowuje. Muzyka zawarta na "Rrröööaaarrr" jest jeszcze bardziej agresywna niż ta z debiutu. Wyraźniejsze są też wpływy punk/hardcore.
Voivod gra coraz pewniej i szuka własnego stylu. Niestety panowie nie przyłożyli się do komponowania. Kawałkom brakuje czegoś charakterystycznego, trudno je odróżnić, trudno zapamiętać. Wyjątki to "Korgull the Exterminator" i "Fuck Off and Die". Brzmienie jest raczej intrygujące niż udane - niezbyt czytelne, ale z mocno zaznaczoną perkusją. Trudno orzec czy to wypadek czy zamierzone działanie.
Narzekam i narzekam, ale to kawał solidnego łomotu.


Obrazek
"Killing Technology" ****1/4
1987

Płyta nagrana pod okiem Harrisa Johnsa w berlińskim studiu Music Lab. W tym samym miejscu nagrywali z jednej strony Sodom i Celtic Frost, ale również Einstürzende Neubauten.
Ta płyta to duży krok naprzód. Zespół rozwinął się pod każdym względem i zaczynają brzmieć jak nikt inny. Ich muzyka przestała mieścić się w thrashowej szufladce. Wciąż jest ostro i do przodu, ale ten łomot nabiera pewnej szlachetności.
Kompozycje stają się bardziej poukładane i wyraziste. Więcej się w nich dzieje (zasługa wychowania na prog-rocku), pojawiają się tez pierwsze ślady (nieśmiałe na razie) zainteresowań zespołu psychodelią.
Warto zwrócić uwagę na: "Killing Technology", "Tornado" i "Ravenous Medicine".


Obrazek
"Dimension Hatröss" ****
1988

Kanadyjczykom udało się jeszcze bardziej rozwinąć swoją muzykę. Na tej płycie w pełni już słychać wpływy rocka progresywnego - kompozycje są bardziej skomplikowane. Na szczęście nie przesadnie - nie ma udziwniania na siłę. Piggy w swojej grze odchodzi od riffów na rzecz pychodelicznych plam dźwięku. Dzięki temu piosenki stały się transowe i bardziej "przestrzenne". W dodatku efekt ten wojewodzi osiągnęli nie gubiąc ciężaru. Nie ma już dawnej agresji, ale muzyka wciąż jest czadowa.
Najciekawsze: "Tribal Convictions" oraz "Macrosolutions to Megaproblems".
Na CD dorzucono jako bonus Voivodową wersje motywu przewodniego z serialu "Batman" (tego tandetnego z lat 60).


Obrazek
"Nothingface" ***3/4
1989

Pierwsza płyta nagrana dla dużej wytwórni - MCA. Ciekawostka - również w tym samym roku Swans wydali album "Burning World". I równiez dla MCA. Radykalnie lżejszy i bardziej przystępny w porównaniu z poprzednimi. O Dziwo :) tak samo stało się w przypadku Voivod.
Oprócz otwierającego płytę "The Unknown Knows" (z dźwiękiem akordeonu!) zespół nieomal oderwał się od swoich thrashowych korzeni. Ubyło ciężaru, utwory już nie pędza tak do przodu. Za to bardzo wyraźnie czuć lata słuchania rocka progresywnego. Utwory są na tyle połamane, ze można się w nich pogubić.
"Nothingface" jest najtrudniejszym ze wszystkich płyt Voivod. O dziwo płyta okazała się również największym sukces komercyjnym zespołu. Może to dzięki promującej ją doskonałej przeróbce "Astronomy Domine" ? W każdym razie na trasie koncerty otwierali... Soundgarden i Faith No More. W roku 1990 nie był to aż taki wyczyn, ale jak to dziś brzmi!


Obrazek
"Angel Rat" ***1/4
1991

Zespół zdążył już zrezygnować w swojej muzyce z ciężaru i szybkości na rzecz bardziej skomplikowanych struktur i psychodelicznego brzmienia. Na "Angel Rat" postanowili radykalnie uprościć swoje piosenki. Co pozostało? Jak się okazuje niewiele.
Płyta brzmi zaskakująco zwyczajnie jeśli porównać ją z ich poprzednimi produkcjami. Początek z dynamiczną "Panoramą" oraz całkiem ciekawymi "Clouds in My House" i "The Prow" jest jeszcze niczego sobie. Niestety resztę albumu wypełniają zdecydowanie przeciętne i całkiem lekkie piosenki. Powstał raczej nijaki materiał.
Po nagraniu płyty z zespołu odszedł basista Blacky.

Obrazek
"The Best of Voivod" ****
1992

Bardzo przyzwoicie dobrana składanka z chronologicznie ułożonymi piosenkami. Zamieniłbym kilka numerów, ale i tak mamy tu dobry przekrój przez historię zespołu i możemy przekonać się co do jego możliwości.
Z uwagi na to jak gwałtownie przebiegał rozwój zespołu, pierwsze nagrania zespołu od ostatnich dzieli przepaść. Mimo to udało się poukładać względnie spójnie brzmiący zestaw. Naprawdę mocno odróżniają się tylko utwory z "Angel Rat"


ObrazekObrazek
"The Outer Limits" ***
1993

Kontynuacja kierunku z poprzedniej płyty. Różnic nie ma wiele. Może troche bardziej pokombinowali przy kompozycjach, ale efekt i tak nie powala. Niestety jest nudnawo i tak naprawdę nie bardzo jest na czym ucho zawiesić. Są od tego na szczęście dwa wyjątki: bardzo przyjemna wersja "Nile Song" z repertuaru Pink Floyd oraz trwający ponad 17 (!) minut "Jack Luminous".
Za to okładka jest intrygująca - część nakładu została wyposażona w specjalną okładkę oraz okulary do podziwiania obrazka w trzech wymiarach. Taki bajer.


Obrazek
"Negatron" ****
1995

Zmiana składu (po odejsciu Snake'a zespół gra jako trio z Ericem Forrestem na basie i wokalu), radykalna zmiana brzmienia. Zespół wrócił do swoich korzeni i znów gra łomot! Muzyka jest po staremu gęsta i masywna a do tego złożona. Na szczęście płyta jest również względnie lekkostrawna. Utwory są całkiem chwytliwe (a "skandowany" refren w "Reality?" wręcz mnie urzekł), oczywiście jak na standardy gatunku.
Dodatkowo pomaga też fakt, ze materiał zagrany jest w całkiem żwawych tempach, choć bywa też powolnie i miażdżąco ("Negatron", "Cosmic Conspiracy").
Muzykę doskonale uzupełnia wściekły wrzask Forresta, brzmiący czasem jakby dochodził zza ściany. Dodaje płycie agresywności której brakowało na ostatnich płytach zespołu.
Kanadyjczycy lubią wrzucać na płytę różne nietypowe kawałki. Tym razem to brzmiący nieco jak Fear Factory kolaboracja z Foetusem "D.N.A.".
Bardzo udany "powrót".


ObrazekObrazekObrazekObrazek
"Phobos" ****1/2
1997

Na tej płycie zespół kontynuował kierunek obrany na "Negatronie", ale dokonał też pewnych zmian. Przede wszystkim utwory są zagrane w wolniejszych tempach niż na poprzedniej płycie. Mają też trochę prostszą budowę nabierając dzięki temu bardziej transowego charakteru. Nie znaczy to jednak, że płyta stała się walcowata. Jest też tu sporo przestrzeni - znalazło się miejsce na przeróżne intra i dziwne dźwięki urozmaicające muzykę. Pojawiają się też akcenty psychodeliczne, których brakowało na "Negatronie". Wszystkie te dodatki nie mają decydującego znaczenia dla charakteru "Phobosa" - to wciąż intensywne granie. Dzięki nim album nabiera jednak głębi.
Również i na tej płycie Voivod zafundował słuchaczom dodatki. Po części głównej mamy dwa utwory. Pierwszy to zagrany wraz z Jasonem Newstedem (Flotsam and Jetsam) "M-Body". Drugi to doskonały cover "21st Century Schizoid Man". Niejeden skład King Crimson grał to gorzej.
To niestety była ostatni płyta nagrana w tym składzie. W roku 1999 zespół miał wypadek drogowy. Najbardziej ucierpiał Forrest - uraz kręgosłupa. Przez pewien czas leżał w śpiączce, później poruszał się o kulach. W 2001 roku Piggy i Away podjęli decyzje o rozwiązaniu zespołu. W kilka tygodni później nastąpiła "reaktywacja" - składu dopełniali Snake i Newsted.


Obrazek
"Kronik" ***1/4
1998

Początkowo miała to być tylko EPka z nagraniami koncertowymi. Koniec końców trafiło tu również kilka remiksów oraz odrzuty z sesji "Negatron" i słuchacz otrzymał pełnowymiarową płytę. "Forlorn" zremiksowany przez Foetusa oraz materiał nagrany na żywo są interesujące, ale ta płyta to raczej ciekawostka. Jeśli ktoś nie jest fanem tego etapu w twórczości Voivoda nie zainteresuje się "Kronikiem".


Obrazek
"Voivod Lives" ****1/2
2000

Nagrania koncertowe zarejestrowane w czasie dwóch koncertów (festiwal Dynamo oraz nowojorski CBGB) z roku 1996. Zespół został utrwalony w doskonałej formie - grają z niezwykłą energią. Utwory sa transowe i wręcz powalają swoją intensywnością.
Dominuje materiał z promowanego wówczas "Negatrona", ale dostaliśmy też po dwa utwory z debiutu i "Killing Technology". Bardzo dobrze pasują do późniejszego repertuaru. Na zakończenie zespół sięga do swoich korzeni i serwuje słuchaczom przeróbkę Venom.
Wyborna koncertówka. Żal tylko, że nie pojawia się żaden utwór z "Phobosa".


Obrazek
"Voivod" ***
2003

Rozczarowująca płyta. Udało się zebrać dobry skład, ale efekt nie przekonuje. Zabrakło czadu i otrzymaliśmy zwykły, niezbyt ciekawy rock album. Piosenkom brakuje polotu i są bardziej monotonne niż transowe. W dodatku głosowi Snake'a brakuje wyrazu.
Tylko singlowy "We Carry On" robi większe wrażenie - świetny riff i chwytliwy refren. Takich piosenek brakuje na płycie. A co gorsza ta jest na samym końcu płyty.
To była ostatnia płyta nagrana w tym składzie - 25 sierpnia 2005 zmarł Piggy - gitarzysta grupy.


Obrazek
"Katorz" ***3/4
2006

Piggy przed śmiercią zdążył zrealizować w domu nagrania demo z myślą o kolejnej, czternastej (po francusku "Katorz" właśnie) już płycie płycie. Zespół wydobył z nich partie gitary i dograł do tego resztę instrumentów. Mimo, że siłą rzeczy album powstawał w dość przypadkowy sposób jest lepszy niż poprzednik.
Kawałki wciąż są nieskomplikowane, ale płyta jest cięższa i ma więcej charakteru. Riffy są ciekawsze a kilka kawałków naprawdę wpada w ucho - "The Getaway", "After All" (kojarzy mi się z "Louie Louie"), "Odds and Frauds" czy "Silly Clones". Nawet Snake bardziej się przyłożył i jego głos nie jest już taki monotonny.


Obrazek
"Infini" **1/2
2009

Ta płyta powstała w taki sam sposób jak "Katorz" tylko, że zespół musiał bazować na już przebranym materiale. Jak można się spodziewać płyta niestety okazała się nudna.
Kompozycje są po prostu nieciekawe. Jeśli utwór zaczyna nużyć po minucie, a przez kolejne trzy czy cztery nic się nie dzieje to nie jest dobrze. Trudno tez wskazać jakiś utwór wybijający się ponad resztę
Jest też jednak na płycie coś nowego dla zespołu - zżynają z... hm... Motorhead. Wątpliwa innowacja.


Obrazek
"Warriors of Ice" ***1/2
2011

Nowym gitarzystą został Daniel "Chewy" Mongrain (grywał w Martyr, Gorguts i Cryptopsy). Jego grę możemy usłyszeć na tym albumie koncertowym nagranym w 2009 roku.
Dobór repertuaru jest niezły - pojawiają się najsłynniejsze kawałki zespołu, ale nie usłyszymy nic z "Negatrona" ani "Phobosa". Utwory zostały odegrane co najmniej poprawnie. Nowy gitarzysta sprawdził się. Oczywiście słychać, że to nie Piggy - jego styl był zbyt charakterystyczny. Mimo to dobrze sobie radzi.
Płyta niestety słabo brzmi - Wokal jest stanowczo zbyt wysunięty w porównaniu z resztą instrumentów. A szkoda bo właśnie to on wypadł tego wieczoru najsłabiej. Szczególnie sekcja rytmiczna powinna być głośniejsza.

_________________
Obrazek


Na górę
 Wyświetl profil
 Tytuł:
PostWysłany: pt, 17 czerwca 2011 13:39:37 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
ndz, 06 maja 2007 11:40:25
Posty: 13524
Skąd: Krk
O! :D

Bardzo dobrze znam dwie płyty. "Negatron" i "Phobos". Ta druga należy do moich ulubionych płyt nagranych w stylistyce metalowej. Szkoda, że zespół w tym składzie się posypał. Jeśli postęp pomiędzy tym albumem byłby taki jak pomiędzy dwoma poprzednimi, to efekt mógłby być obłędny. Wkrótce ogwiazdkuję te dwa albumy.

_________________
http://67mil.blogspot.com/


Na górę
 Wyświetl profil
 Tytuł:
PostWysłany: pt, 17 czerwca 2011 15:02:07 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 11 listopada 2004 16:00:25
Posty: 22846
Ja teraz krótko, a w jakimś dalszym czasie dłużej. Otóż - jestem nietypowym fanem Voivod, do pierwszych płyt się bardzo długo przekonywałem i w zasadzie nie jestem do nich nadal do końca przekonany. Na przykład kiedyś miałem takiego kolegę, Konrada, który przynosił mi różne stare kasety, by mu na nie nagrywać nowości i raz podrzucił mi jakiś stary Voivod (to mógł być Rrroooaaarrr"), posłuchałem znając już nazwę i jakoś mi się nie weszło. Za to zapamiętałem okładkę i pierwszym punktem zaczepienia była dla mnie strona graficzna, którą bardzo cenię, zwłaszcza w tym pierwszym okresie. Kawałkiem, który mnie jako pierwszy do Voivod przekonał było "We carry on". Lubię całą płytę "Voivod". Płyty "Katorz" nie znam w zasadzie, choć pewnie mi się spodoba, jak poznam, za to - bardzo lubię niedocenioną przez Azbesta płytę "Infini". Kilka numerów łązi za mną odkąd ta płyta wyszła. Co do nowej koncertówki, to wygląda na to, że będzie moją ulubioną płytą Voivod, ponieważ łączy stare numery z dzisiejszym, bardziej mi odpowiadającym brzmieniem.

Po ostatnim koncercie zaś moim ulubionym numerem jest "The Prow", ale właśnie w wersji takiej, jaka będzie na "Warriors of Ice". To tyle na początek.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.


Na górę
 Wyświetl profil
 Tytuł:
PostWysłany: pn, 21 listopada 2011 23:17:34 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 11 listopada 2004 16:00:25
Posty: 22846
Ostatnio sobie znów dużo słucham Voivod, sytuacja wygląda tak, że mi do szczęścia wystarcza "Warriors of ice" tak naprawdę, bo tam znajduję większość kawałków, które lubię na regularnych płytach (tylko z "Infini" akurat wybrałbym zupełnie inne rzeczy) i to w bardziej punkowych wersjach. Choć faktycznie jakoś cicho ta płyta jest nagrana.

Z Nomeansno miałem tak, że ze wszystkich płyt zrobiłem sobie kiedyś składankę ok. 30 numerów, które mi się najbardziej podobały, później zaś wyszła oficjalna "People's choice", gdzie była w większości ta fajniejsza połowa mojego zbioru. Z "Warriors of ice" jest podobnie..

Choć stopniowo wkręcam się i w pozostałe płyty. Jeszcze kilka miesięcy i coś porządnego napiszę. Może przy okazji nowej płyty studyjnej...

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.


Na górę
 Wyświetl profil
 Tytuł:
PostWysłany: wt, 22 listopada 2011 00:22:32 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
wt, 09 listopada 2004 23:22:22
Posty: 26664
Skąd: rivendell
Budyń pisze:
Ostatnio sobie znów dużo słucham Voivod,

:piwo: mam tak samo !
w zasadzie to codziennie -jak nie Nothingface to Angel rat.

ps. The Prow -super kawałek !

_________________
ooooorekoreeeoooo


Na górę
 Wyświetl profil
 Tytuł:
PostWysłany: wt, 22 listopada 2011 02:17:33 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 11 listopada 2004 16:00:25
Posty: 22846
Zaryzykowałbym stwierdzenie, że nadal mój ulubiony po przerobieniu intensywniejszym wszystkich płyt :piwo:

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.


Na górę
 Wyświetl profil
 Tytuł:
PostWysłany: sob, 26 stycznia 2013 21:30:06 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
ndz, 06 maja 2007 11:40:25
Posty: 13524
Skąd: Krk
Zbratałem się w ubiegłym roku z tym zespołem. Wspominałem, że "Negarton", a zwłaszcza "Phobos" zawsze bardzo mi odpowiadały. W tym względzie absolutnie nic się nie zmieniło. Poza tym, że dojrzałem do tego, aby drugiej z wymienionych płyt wlepić wreszcie najwyższą notę. Szerzej będzie o tym w czterdziestej czwartej mili, która majaczy już na zakręcie.
Ciekawsze jest natomiast to, że nabyłem i zapałałem gorącym uczuciem do "Nothingface" i "The Outer Limits", których kiedyś za bardzo nie szanowałem, albo były mi zwyczajnie obojętne. Wychodziłem z założenia, że jeśli się nie załapałem na to w epoce, to na nic moje starania. Okazało się, że jednak się myliłem.
Ubiegła wiosna bardzo często grała mi tymi albumami. Swoją drogą, do "Nothingface" wracam regularnie. Album jest krótki, zdemontowałem wreszcie elementy, które do tej pory mnie drażniły, czyli przede wszystkim wokale i w mniejszym stopniu brzmienie. Oswojone objawiły się niespotykanie cudownie. Do tego doszło głębokie zrozumienie progresywnych inspiracji, które nadają tej muzyce niesamowitej oryginalności. Zapałałem uczuciem gorącym, czegom się nie spodziewał. Nie za bardzo kumam jeszcze "Angel Rat". Za spokojnie, za gładko, jakoś tak bez wyrazu. I to jest najbardziej charakterystyczny element tej płyty. Wracam sporadycznie, raczej mnie do tego albumu nie ciągnie.
Kolejnym krokiem był "Katorz", który wieki temu przyszedł w jednej z paczek zza oceanu. Za dolara mogę sprawdzić, pomyślałem. I przez dłuższy czas płyta była mi właściwie obojętna, choć ostatnie odsłuchy sprawiły, że jest mi bliższa. To co prawda nie jest Voivod, który cenię najbardziej, ale jest w tym albumie jakiś urok.
No a nowy album? Cholera, "Target Earth" rozwaliło mnie całkowicie. Po śmierci Piggy'ego byłem wręcz zdziwiony, że kontynuują działalność. Pośmiertne płyty nie wróżyły jednak niczego dobrego. Tak to widziałem. W końcu jednak materiał nagrany przez Świnkę się skończył, koncertówek też nie można rypać bez opamiętania i przyszła pora na całkowicie premierowy materiał zarejestrowany z nowym wiosłowym. No i szok! Kawał klasycznego Voivoda uzupełnionego o odloty, na jakie nie pozwalali sobie od kilkunastu lat. Płyta nadal jest przeze mnie obrabiana. Mamy notę grubo powyżej 3,5 i szybujemy w kierunku 4,0 co jest najprawdopodobniej kwestią czasu... I nie musi to być koniec. Świetna sprawa.
Z innymi płytami kontakt był znacznie mniejszy. Niestety ich niedostępność robi swoje. A szkoda, bo czuję że z "Killing Technology" czy "Dimension Hatross" mógłbym się zaprzyjaźnić. W tym momencie tylko je cenię.

Jak mi nie przejdzie faza i ogarnę moje zaległości, to postaram się zrobić jakieś uzupełnienie recek Azbesta.

Może kogoś zainteresuje jeszcze informacja, że w Sraturnie można dostać "Nothingface", "Angel Rat" i "The Outer Limits" za 20 pln sztuka. Ceny wzorowe, a do "The Outer Limits" dorzucone są okulary 3D, które pozwalają rozkoszować się świetnym projektem.

_________________
http://67mil.blogspot.com/


Na górę
 Wyświetl profil
 Tytuł:
PostWysłany: czw, 31 stycznia 2013 21:19:54 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
pn, 29 maja 2006 07:57:07
Posty: 10786
Skąd: Gdynia
Bójcie się - w kosmosie nikt nie usłyszy twojego riffu czyli "Phobos" rozrywany na strzępy. Miażdżącej lektury.

_________________
Obrazek


Na górę
 Wyświetl profil
PostWysłany: sob, 08 września 2018 08:52:08 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 05 lutego 2009 19:00:54
Posty: 145
Skąd: my się znamy?
Super te kawałki z nowej płyty, właściwie to zawsze byli u mnie wysoko (bardzo wysoko), ale to ich lekko psychodeliczne oblicze lubię najbardziej.
http://www.blabbermouth.net/news/voivod ... ys-moving/
Dzisiaj wieczorem w Bazylownii liczę na dużo nowego albumu, a i stare chętnie posłucham bo widziałem ich dotąd 2 razy ale dziś po raz pierwszy ze Snakiem na wokalu.

_________________
I'm so green...


Na górę
 Wyświetl profil
PostWysłany: ndz, 09 września 2018 23:16:29 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 05 lutego 2009 19:00:54
Posty: 145
Skąd: my się znamy?
No to tak; przed wejściem do klubu Snake i Away wyszli do publiki na foty i pogaduchy i natychmiast skrócili dystans wprowadzając przybyłych w dobry nastrój (wokal w koszulce GBH, od razu jeszcze bardziej go polubiłem).
Punktualnie o 19tej zaczął Maggot Heart ze Szwecji zdaje się. 3 kobitki na wiesłach plus facet na bębnach (dziady do garów).
Grali czy też grały nawet w klimacie, niektóre kawałki to taki bardziej metalowy Killing Joke (z zachowaniem proporcji oczywiście) niekiedy trochę Prongowato, w każdym razie mi pasowało na pewno bardziej niż gdyby czadziły jakieś metaluchy-czarnuchy (jak nazywa mój pewien znajomy tych wszystkich 'gardłowców').
Wojewoda też punktualnie o 20tej ruszył z otwierającym ostatnią epkę Post Society a potem Unknow Knows z Nothingface przepięknie popłynęło, następny chyba (a może czwarty) był Ravenous Medicine z trójki itd. Repertuar raczej przekrojowy bo to przecież 35 lecie, grali razem z jednym bisem jakąś godzinę i 20 minut.
Z nowej płyty te 2 numery z teledysków, z innych te sztandarowe (brakło mi Tribal Convictions z czwórki) a tak to wszystko co mogło się zmieścic w takim nie za długim secie raczej było, The Prow oczywiście też - i to ze wstępem w postaci zaproszenia do tańca i kilkusekundowymi wstawkami Polki, Swingu i ... La Bamba zapodanymi przez gitarowego.
Snake przyuczony na szybko przed klubem często podpytywał publikę czy 'Napierdalać?', a po wielokrotnym wspólnym skandowaniu tegoż stwierdził że muszą chyba napisać taką piosenkę :-) ogólnie zabawa przednia.
Publiki oczywiście niewiele ale koncert super, mimo tego że tak szybko zleciał, po zakończeniu dalsza integracja ze słuchaczami i cóż...za 2 tygodnie nowy krążek na który czekam z nadzieją.

_________________
I'm so green...


Na górę
 Wyświetl profil
PostWysłany: pn, 10 września 2018 21:09:42 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 11 listopada 2004 16:00:25
Posty: 22846
Zastanawiałem się, czy iść w Warszawie, nie poszedłem w końcu i dobrze się stało, bo nagle dostałem wezwanie do pracy w niedzielny wieczór. Mam nadzieję, że "The prow" ktoś wrzuci do sieci ;)

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.


Na górę
 Wyświetl profil
PostWysłany: wt, 10 sierpnia 2021 14:20:44 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 11 listopada 2004 16:00:25
Posty: 22846
odkopuję temat, by może jeszcze potem cos tu napisać, bo ostatnio mnie strasznie wzięło na Voivod i bez moje preferencje co do poszczególnych płyt się zmieniły. Kicha, bo "Nothingface" i "Voivod" nie ma na Spotify. Trochę mnie zaskoczyło, że tak dobrze oceniałem w różnych wpisach na forum "Target earth", bo potem o tej płycie zapomniałem zupełnie - ale teraz leci.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.


Na górę
 Wyświetl profil
PostWysłany: pn, 14 lutego 2022 00:40:56 
Awatar użytkownika

Rejestracja:
czw, 11 listopada 2004 16:00:25
Posty: 22846
Wyszła nowa płyta, "Synchro Anarchy". Promują ją dwa teledyski chyba też do dwóch najciekawszych numerów, tytułowego i najbardziej punkowego z materiału "Sleeves off", wcześniej było jeszcze "Planet eaters", uczta dla fanów strony graficznej kapeli i bardzo klasyczny dla niej numer. Cała płyta na razie budzi we mnie trochę mieszane uczucia, ale nie jest najgorzej. Cały czas wiemy, kto gra, a grający też wiedzą co chcą grać. Tylko mam wrażenie, że te podróże z Voivod nie są już podróżami po kosmosie, tylko po jakimś coraz bardziej przytłaczającym, postindustrialnym mieście raczej niedalekiej przeszłości i że barwnych neonów w tym mieście równie mało, co powietrza. A mówiąc mniej obrazowo, przy pierwszych przesłuchaniach kawałki mi się ze sobą zlewają, nie znajduję w nich elementów, na których mógłbym się na dłużej zaczepić. Dopiero przy kolejnych powrotach coś tam się zaczyna utrwalać. Na razie więc to takie trzy gwiazdki z przebłyskami i szansą na cztery. A numery teledyskowe już te **** mają.

phpBB [video]


phpBB [video]


phpBB [video]

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.


Na górę
 Wyświetl profil
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Nowy temat Odpowiedz w temacie  [ Posty: 13 ] 

Strefa czasowa UTC+1godz.



Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 55 gości


Nie możesz tworzyć nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Szukaj:
Przejdź do:  
Technologię dostarcza phpBB® Forum Software © phpBB Group