Ultima Thule

Dla mnie też ale nie o tym. Mianowicie ja od zawsze mam problem z perkusją w 2Tm2,3. A konkretnie w tym, że są 2 zestawy. I nie przeszkadza mi to, że jest dwoje bębniarzy tylko to, że ja nie słyszę różnicy. Pewnie w niejednym utworze Lyxtorpedy Krzyżyk tak wywija, że się można zastanawiać czy on tam gra sam albo czy tam nie ma naniesionych na siebie więcej śladów (zwłaszcza na takim zestawie). A w 2Tm2,3 od zawsze perkusja mi się bardzo podobała ale nigdy nie słyszałem tej różnicy. W przypadku gitary jest inaczej. Łatwiej wyłapać kiedy jedna gra solo czy melodie a druga jakieś riffy czy podkłady. No ale to nie jest zarzut tylko raczej taki coming out


Ja się na tym nie znam. Że coś jest za cicho za głośno, za bardzo lub za mało selektywne. Ale się nie zgadzam. Brzmienie mi się podoba. Słucha mi się tej płyty bardzo przyjemnie. Daje możliwość aby słuchać materiału jako całość albo skupić się na wokalach, gitarach czy bębnach.
Ciekawi mnie tylko czy materiał był nagrywany na 100-tke? W przypadku 888 słychać było, że jest to one and only sposób nagrywania takiej muzyki. Ciekawe czy coś się zmieniło w podejściu?


No, ja też ubolewam, że tego nie ma. Może dzisiaj się od tego odchodzi (a może to kwestia podejścia konkretnych zespołów). Sam też już nie przywiązuje do tego takiej wagi i uważam, że zrobić dobry klip to sztuka i niewiele jest takich, które próbę czasu przechodzą. Klip do takiego tekstu to też nie łatwa sprawa ALE jest Brat Patefon (gdzieś? Chyba?) jest to normą we Flapjacku, Luxtorpedzie, Maleo RR (w Armii raczej nie). Myślę, że przynajmniej jakiś jeden teledysk pomógłby w promocji i ucieszyłby fanów. Ja jak komuś czasem podsylam nagrania jakiegoś zespołu na YT to lubię wybierać takie z video właśnie. A nawet jakiś luric video oficjalny. Coś na podstawie shorta z MIKH'AEL by było fajnie. Boje się trochę, że po tylu latach wyczekiwania, powstaje SURSUM CORDA i teraz znowu wszyscy o 2Tm2,3 zapomną na długie lata.


Fajnie-niefajnje. Czasami to wszystko takie krótkie. Pojawia się i znika. Fajne to były filmiki ze studia z sesji 888.

_________________
po co ta wrogość do siebie, to co w Tobie prawdziwe jest piękne

To jeszcze głos z codziennej prasy:
https://wpolityce.pl/kultura/683222-ply ... tk1gXQeEv4

_________________
The Roots of Pangea na YouTube
Duszą Malowane obrazy

Dramatycznie ciężko?

_________________
trochę o muzyce, książce, przyrodzie, ale najwięcej o bieganiu
https://meblooscianka.wordpress.com

zdjąłem ręczniki z głośników

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Dobre posunięcie...

Dla mnie brzmienie jest w porządku (porównanie do Procesu wg mnie chybione).

Pojawiły się deski do litzytacji, więc jakby ktoś miał spore środki i chciał wspomóc rodzinę ś.p. Stopy, to zachęcam:
https://luxtorpedasklep.pl/pl/p/AUKCJA- ... A-NR-1/379 (jest 4 deski - link jest do pierwszej)

_________________
The Roots of Pangea na YouTube
Duszą Malowane obrazy

Podchodziłem do płyty z ciekawością, ale też dystansem. Posłuchałem orientacyjnie - wrażenie mieszane, ale jednak z przewagą pozytywnych - i zostawiłem. Ale po doświadczeniu koncertu słucha mi się coraz lepiej, zwłaszcza dziś. Z pierwszymi płytami też nie miałem tak, że od razu pełen entuzjazm, choć wtedy nie było dystansu wcale, za to zainteresowanie na granicy psychozy, hehe.

Dobrze, że wrócili!

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Smok zapowiadał pisanie o płycie, i co?

Smoooookuuuuuuu!!!! Daaaaawaaaaaaaajjj!!!!!!

Dwa tymczasem, dwa lub trzy, słowa ode mnie. Wg moich odczuć SVRSVM CORDA nie głaszcze po główce. Nawet gdy Budzy śpiewa "odwagi!", to towarzyszy temu muzyka, dość industrialna w wyrazie, która budzi lęk, tak jakby to pocieszenie przychodziło w ekstremalnych okolicznościach ("gdy rozgorzeje bitwa"). A co pojawia się w pierwszym utworze na płycie? "Zwiąż mnie mocno, bym się nie opierał" - z odniesieniem do - niedoszłego - zarżnięcia Izaaka przez Abrahama. Czyli na dzień dobry 2Tm2,3 wysuwa coś, co dla wielu jest nie do przyjęcia, jest zgorszeniem, bo - nie oszukujmy się - jest po prostu straszne. Staje po stronie Jerozolimy przeciw Atenom, że przywołam kategorie Lwa Szestowa.

Ten temat ofiary jest bardzo wyraźny w przekazie płyty. A obrazy, które się pojawiają przy okazji... są cokolwiek deathmetalowe... Wiązanie ofiary, rozcinanie serca, wdeptywanie w ziemię. Wiadomo, widzimy to w innym kontekście niż na metalowych płytach, ale i tak... To uwiera. A Budzy na koncercie w Krakowie jeszcze dobitnie podkreślił - tam gdzie w "Ten sam Bóg" padają słowa: "kiedy my umieramy, wy macie życie" - "czy wiesz, że śmierć chrześcijanina daje innym ludziom życie?". Tak zapamiętałem, choć coś mogłem przeinaczyć. To chyba jest rdzeń przekazu.

Oczywiście, są i inne odcienie. "Prześladowani, lecz nieopuszczeni / Powaleni, powaleni, lecz niepokonani". We mnie rezonuje szczególnie: "Jestem przed Tobą jak zeschła ziemia / Odpowiedz Panie, mój duch omdlewa". I w ogóle... podoba mi się Maleo na tej płycie. Daje melodie i trochę jednak koi. O zaletach "Mikha-Ela" już pisaliście. Duże wrażenie robią zwolnienia w "Miłości Chrystusa". Działają na mnie, są jak momenty głębokiego wglądu, taki strzał w łeb w pędzie i zamęcie, totalna zmiana perspektywy, moment odlotu. Nie zawsze przekonują mnie rzeczy skandowane, a zwłaszcza moment z dziedzicami . "Abba Ojcze" to zresztą póki co najmniej lubiany przeze mnie utwór na płycie.

Ale jako całość... no, bardzo cieszę się z tej płyty!

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

I ja miałem coś napisać (właściwie nie deklarowałem, ale tenże Smok mnie deklarował ), ale mam z tym materiałem problem. Jak na koncercie wchodziło, tak z płyty wchodzi nie. Jestem na etapie, że włączam z chęcią pierwszy numer (mimo - patrz niżej), po czym przełączam na ostatni (lubię chóralne alleluja!) i ta, nawet nie epka, tylko parka, wyczerpuje moje chęci obcowania z materiałem. Surowość tej muzyki nie robi na mnie dobrego wrażenia, w warstwie wokalnej mam nieustające poczucie, że się powtarzają i że znacznie wolałbym posłuchać wcześniejszych wersji.
W zasadzie, gdyby ktoś się znalazł, kto płyty nie ma, a by chciał, to bym ją chętnie odsprzedał.


Tak, rozumiem radykalność, ale nie wiem czy reprezentuję Jerozolimę, Ateny czy Warszawę, trudno mi jednak przyjąć te słowa bez zgrzytu. Straszne rozterki, o których jest śpiewane np. w Trenie, one są bolesnym, ale wyrazem wolności. "Dałem się uwieść", ale też "pomyślałem sobie: nie będę już mówił i myślał o nim". "Zwiąż mnie, bym się nie opierał" jest dla mnie apoteozą zniewolenia, i mimo że oczywiście rozumiem, że ja z własnej woli proszę o to związanie, to jednak pozostaje we mnie mocny sprzeciw. Choć, przyznaję, że w piosence świetnie się to układa z czadową muzyką i ten otwierający numer nadal sprawia, że chce mi się ten album wkładać do odtwarzacza.

Drugi, Amen odwagi, niby też bardzo dobry (pamiętam go świetnie z koncertu i tam zażarł bardzo!), ale jakaś immanentna ponurość w nim tkwi i już robię się zmęczony...

_________________
ćrąży we mnie zła krew

W kwestiach przekazu nie mam na razie nic do dodania, ale co do muzyki... Owszem, przy pierwszych przesłuchaniach trochę męczył mnie ten materiał, w tym sensie, że pod koniec trochę przestawało się chcieć. I np. "Psalm 50" przez to nie spodobał mi się za pierwszym razem wcale. Ale to jakoś przeminęło. Nie sądzę, żeby była to kwestia surowości - nawet zaskoczyło mnie to określenie u ciebie, a konkretnie jego negatywne nacechowanie. Męczy mnie może ten odcień emocjonalności, który wyraża się skandowaniem, o czym już pisałem. Może ja po prostu nie bardzo ufam skandowanym rzeczom? Ale tak poza tym, to surowość nowego Tymoteusza właśnie mi się podoba. Czytelne brzmienie z fajnie smażącymi się fuzzami, ciężki, nieprzekombinowany bas i bardzo sensownie użyte perkusje - wiele utworów sporo zyskuje dzięki podwójnym zestawom, ciekawe rzeczy się dzieją . Co do wokali... nie podzielam wrażenie powtórek, a wciąż zaskakuje mnie, że często w jednym utworze mamy wszystkich trzech wokalistów - dawniej nie zdarzało się to tak często, prawda?

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

O, powrót do tego materiału po paru miesiącach bardzo przyjemny! Dziś normalnie wszystko mi się podobało .
A najciekawsze było rozkminianie perkusji. Miałem też jedną myśl, czy aby obecnie muzyka zespołu nie jest bardziej przezroczysta, czy nie uwypukla bardziej tekstów. Sam nie wiem, dawno nie słuchałem płyt z lat 90. Mnie w każdym razie dotykają. Myślałem też o dojrzałości twórców i mocy Budzego.

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Miałem już dawno napisać o moim powrocie a raczej próbie powrotu. Niestety - choć chciałbym to czuć jak Ty, bo też bardzo kibicowałem temu materiałowi - to nadal nie pasuje mi ta płyta. Negatywnie rozumiane słowo surowość pozostało, bo to jest dla mnie taka niepotrzebnie ciężka surowość i czysto muzycznie mi się robi nieprzyjemnie, kiedy tego słucham.
Pozostaje mi cieszyć się z tego, że innym się podoba, i że mi podobało się na koncercie.

_________________
ćrąży we mnie zła krew