po dziesięciu dniach odsłuchiwania klarują mi się następujące ulubieńczynie na płycie Dementi:
Każda rzecz ma swój czas*****
Wszystko na swoim miejscu, świetny dialog nieco wycofanego (pod względem emocji) wokalu Budzego i atakującego wokalu Maleo - wspaniały refren (nigdy bym nie powiedział że słowo "marność" może być tak kojące) i świetny temat skrzypiec
O Boże Tyś jest mym Bogiem *****
Najlepszy utwór jak dla mnie na płycie, cudowny refren z tym dwugłosem w punkcie kulminacyjnym, brawo Tom (jak już pisałem: harmonia godna Abbey Road: i pod względem wymyślenia i brzmienia), a potem jeszcze BEST MOMENT PŁYTY - to spiętrzenie na koniec: gitara akustyczna w rytmie walca i poszukująca innych podziałów perkusja - niespodziewanie progresywny moment, można się w nim zapomnieć
(to Nepti gra?
) i jeszcze w prawej słuchawce zawołania groźnych dzikich zwierząt
w prawej słuchawce w ostatniej zwrotce (gitara elektryczna ?), trochę jak w zakończeniu Kto nas odłączy, super!
Miłuję Pana*****
Bardzo ciekawa melodia w dość wysokich rejestrach i lekko porywający refren, świetne gitary po bokach, czego chcieć więcej?
Gdy usłyszałem Jego głos **** i 1/4
Wielkim fanem piosenki samej w sobie nigdy nie byłem, ale tutaj zwraca uwagę świetna oprawa; dołączam się do Frakcji Anti Nananaj
(dla mnie ten skąpy temat cymbałów zupełnie wystarcza, niesie w sobie dużo spokoju i przestrzeni); no i jest tu przede wszystkim ta niska "indyjska" gitara (jak to było strojone? wszystko do jednego dźwięku?) no i dobrze że jest ten koniec, który przepięknie przechodzi w burzę i...
Ufaj Izraelu **** i 3/4
Piękny tekst, który niestety jest dla mnie za daleki, bo w moim sercu jest pełno pretensji - może kiedyś do niego dojdę, na razie pozostaje zasłuchać się w świetne curowe gitary, przeszkadzajki które pomagają i najgłębszy głos Budzego ever; dobre harmonie w refrenie i poszeptywania grzmotów
Ty, Któryś jest wierny**** i 1/4
To chyba klawisz, nie tylko flet? I to od tyłu (w zwrotce)? (Trochę nawet przypomina mellotron!) Kolejne zaproszenie do zastygnięcie. Melodia trochę mniej pamiętna, oprawa ją przebija. Świetne rozsypanie delayowe głosu w refrenie! Byc może ten utwór jeszcze we mnie zaowocuje, bo sprawia wrażenie takiego do którego się dojrzewa
A gupi myśli że nie ma Boga****
Nie lubię reggae, a to mi się podoba! To pewnie przez tę nie-reggae'ową, bardziej kosmicznie-barokową produkcję, no i tę świetną progresję akordową
wołam dzień i noc (o, tu!)
DZIEŃ i noc... Dobre przygotowanie na najmocniejszą dla mnie fazę płyty
Łania*****
Zauważyłem, że pochwały zbierają raczej pozostałe piosenki Angeliki na tej płycie, mi najbardziej podoba się ta. Jest urzekająca w tej melodii i melizmatach i - co u mnie rzadkie - wywołuje obrazy rajskich i ziemskich ogrodów i strumieni. Piękny moment z delayem - tak jak zresztą na całej tej płycie: efekty nie są efekciarskie tylko służą spotęgowaniu piękna, wielkie brawa dla Robertino'a!!!! Oj, warning, ten utwór wysuwa się na prowadzenie
Wysławiajcie Pana*****
Bardzo dobre zakończenie płyty, przynoszące nadzieję i pozwalające odejść od wieży z podniesioną głową. Chyba w tym utworze najlepiej słyszę Słowo. Co nie znaczy że instrumenty jakoś gorzej: przepiękny, przepiękny klarnet, wspaniały wokal, dobrze że ten utwór taki długi
Bardzo dziękuję za tę przepiękną płytę!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Jednak niektóre utwory są porywające (nie swoją energicznością, ale swoim pięknem). Zachwycająca jest rola kwartetu smyczkowego! Aż brak mi słów, żeby opisać jak bardzo mi się podoba wkład tej grupy w klimat płyty (a tym bardziej w klimat koncertu!).
