Ultima Thule

9 marca według prognoz pogody warunki miały być bardzo dobre ale tylko do godziny 12:00. W nocy z 8 na 9 marca była pełnia księżyca, dlatego zespół zdecydował się zaatakować szczyt nocą. Adam i Janusz wyszli do ataku z obozu III o północy. Było to wbrew regułom zimowego wspinania, jednakże temperatura nie była rekordowo niska – termometr w obozie III wskazywał „tylko” minus 35oC (a nie minus 46oC) co oznacza, że temperatura odczuwalna na ciało wynosiła minus 53oC (a nie minus 67oC. Dopisało szczęście. Wiatr był bardzo słaby. Tempo wspinaczki było bardzo dobre – ponad 100 metrów na godzinę. Wcześniejsze wiatry sprawiły, że podłoże było twarde – nie było problemu torowania. Pomimo sprzyjających warunków, zimno powodowało, że wspinacze nie byli w stanie wykonać, żadnych choćby drobnych czynności takich jak poprawienie czapki, chustki, ogrzewaczy w butach czy rękawiczkach. Płyn w tak zwanych Camel bagach (noszonych pod puchowym kombinezonem) zamarzł i himalaiści stopniowo się odwadniali. Nie byli też w stanie wyjąć, odkręcić i zjeść żeli energetycznych. Pozostało im skoncentrowanie się na jak najszybszym wspinaniu się do góry.
Dotarli na szczyt o godzinie 8:30 rano
Nie byli w stanie wyjąć z plecaka polskiej flagi, ani zrobić szczególnie atrakcyjnych zdjęć , niemniej jednak wykonali niezbędną dokumentację fotograficzną.



Ze względu na brak śniegu warunki techniczne wejścia były dość trudne i zejście zapowiadało się niebezpiecznie. Sprzyjające warunki pogodowe miały trwać zaledwie do południa, dlatego zejście ze szczytu zaczęło się niezwłocznie po jego osiągnięciu, zdobywcom zależało na tym by jeszcze tego samego dnia zejść jak najniżej, to jest poniżej 7000 m n.p.m. bezpośrednio do obozu II, gdzie oczekiwał ich kierownik wyprawy Artur Hajzer i Pakistańczyk Shaheen Baign.

Plan został zrealizowany - Adam i Janusz dotarli do obozu III około godziny 14:00 i po krótkim odpoczynku kontynuowali zejście. Poniżej obozu III był ciąg lin poręczowych ( w Kuluarze Japońskim) umożliwiający szybkie zjazdy, dzięki temu obaj dotarli do obozu II (6450 m n.p.m.) o godzinie 17:00. Zjazdy odbywały się już w bardzo złej pogodzie i przy silnym wietrze - kilkugodzinne okno pogodowe zamknęło się.



Kolejnego dnia, to jest 10 marca, himalaiści szczęśliwie donieśli sukces do bazy.

Jak pewnie już wiesz - zespół Göschla zaginął. Współorganizujemy poszukiwania, ale mamy najgorsze myśli. Zespół był w kopule szczytowej 9 marca w południe, kiedy rozpętało się już piekło pogodowe.

Hopes are however scarce, since no one knowns for sure on which side of the mountain the missing climbers are. Last time the missing climbers were seen, they were approaching the summit from the peak's south side. Once on top, the trio planned to traverse down the normal route on the north side. There's been neither sat-phone or radio contact.

Talking to KCN Hassan Sadpara from Skardu Airport , told that he is 100% sure that the missing climbers are alive and above 7000m somewhere ,he said,he thinks that they are at camp III above so- called Japanese couloir after summiting the peak,he said that the missing climbers, he believes are waiting for weather to improve and descend down to base camp via normal route, since the climbers had planned.

Pakistańscy tragarze wysokościowi Shaheen Baig i Abbas dotarli do obozu I na drodze normalnej z nadzieją odnalezienia trójki zaginionych od piątku himalaistów: Szwajcara Cedrica Hählena, Austriaka Gerfrieda Göschla i Pakistańczyka Nisara Hussaina. Jeżeli pogoda pozwoli planują dojście do obozu II.

15 marca 2012
Oświadczenie w sprawie kłamliwego materiału wyemitowanego przez TVP1 dnia 14.03.2012 na temat Wyprawy Zimowej Gasherbrum I

Materiał ten był nieprawdziwy, zmanipulował nasze materiały filmowe i nie służył niczemu jak tylko nakręcaniu sensacji.

Wykorzystano w nim nasze materiały filmowe sprzed miesiąca, dotyczące innej sytuacji i wyrwane z kontekstu. Nieprawdą jest jakoby: himalaiści skrajnie wyczerpani ostatkiem sił dotarli po ataku szczytowym do bazy. Wszyscy dotarli do bazy w dobrym stanie zarówno psychicznym jak i fizycznym.

Nieprawdą jest jakoby: w bazie kończyły się żywność i leki – i pozostawało już tylko moczenie odmrożeń w ciepłej wodzie. Wyprawa ma doskonałe zaplecze medyczne, świetnie i obficie zaopatrzoną aptekę, i wystarczające zasoby żywności.
Chcielibyśmy zaapelować do dziennikarzy, że nie jesteśmy materiałem tylko żywymi ludźmi, którzy mają rodziny i przyjaciół. Rozsiewanie tego typu sensacyjnych, nieprawdziwych informacji jest niezwykle szkodliwe, zwłaszcza w przypadku tego sportu, który sam w sobie niesie duże ryzyko;straszenie rodzin i opinii publicznej niczemu nie służy.
Jesteśmy oburzeni, naszym zdaniem sprawą powinna się zająć Komisja Etyki Mediów.

Członkowie Polskiej Wyprawy Zimowej na Gasherbrum I
Artur Hajzer, Janusz Gołąb, Adam Bielecki, Agnieszka Bielecka

...dzisiaj przed południem dwa helikoptery armii pakistańskiej "przeczesały" zbocza G-I - niestety, nie zaobserwowano żadnych śladów zespołu Gerfrieda. Akcję poszukiwawczą zakończono...

...przed 13-tą (czasu polskiego) Janusz, Adam i Tamara odlecieli helikopterem do Skardu...

Sad news from GI: Choppers find no trace, rescue attempt is over

Posted: Mar 15, 2012 07:39 am EDT
"Today, two Pakistan Army choppers have made a searching flight around GI, reaching up to 7000 m. in order to search over the plateau between 7000m and 7400 m, which was climbed by Gerfried’s team on the 8th of March," Artur Hajzer, leader of the Polish expedition, has just reported over email.

"The missing climbers might have got trapped on that plateau, since the choppers have searched as well all over the normal route up to 6400 m. and, as far as we know, found no traces or tracks. We are reporting as we have seen the choppers operating from BC. We know that in the chopper was Hassan Sadpara. The weather today was 100% clear."

"We have agreed with Gerfried’s brother – Wolfgang Goeschl - to call the searching operation off. After a small ceremony in memorial of Gerfried Goeschl, Cedric Hahlen, and Nissar (Hussain) Sadpara, we - Artur Hajzer, Agnieszka Bielecka, frostbitten Alex Txicon and Darek Zaluski - have all started the packing-up to leave BC. Adam Bielecki, Janusz Golab and Tamara Stys have already left."

"The normal route was searched along by a two-man team between March 12th and 14th. The new route opened by Gerfried's team, up to 6,800m, was searched from BC by binoculars everyday."

"It is difficult to accept that such great friends and climbers have passed... We share our pain with all friends and send our condolences to the families."

Artur Hajzer.

ExplorersWeb team note: Our hearts go to Gerfried, Nisar and Cedric's families and friends. We shall miss them.

Editorial: the price of knowing great men

Posted: Mar 16, 2012 01:37 pm EDT

(Tina Sjogren) They say that life is about choices. Tom and I had different options when we met. Acing tests at Sweden's Harvard Tom could have worked in a bank helping people get out of their homes. An ambitious kid at Swedish Television, I could have become famous for interviewing people famous for being famous. We would have been rich and admired in our community.

Instead we took to the world. In all its glory and all its hardship, damn the money. Along the way we set up ExplorersWeb and got to know some of the world's greatest girls and men.

We became parts of their lives. Along with the shots of routes and tents, they sent us pics of their weddings, kids, and pets. Behind the official interviews there were off the record mails, with their dreams, hopes, doubts and pains.

When we lost them, we lost brothers.

Since last weekend I have been unable to shake off images of Gerfried's and Heike's wedding on an Austrian mountain top. He named his first daughter Sagarmatha. I've been worried, angry, and sad.

And it's not the first time. Meanwhile, in their comments our community made sure that hope was last to leave the mountain. Things like that make my choice worthwhile. I'm proud of our tribe.

I don't know the last thoughts of Gerfried, Cedric and Nisar. I don't know if they even ever had any choice at all. The paths of our hearts are not always the easiest or the most fruitful, or the most wise.

All I know is that losing people who truly shine is the most painful. I guess that that's the price of having known them.