W tym roku, wracając z wakacji nad morzem, postanowiliśmy zajechać na niecałe 4 dni na Mazury. Szukaliśmy noclegu w Giżycku, ale nic ostatecznie nie znaleźliśmy, gdyż nie było wolnych miejsc. Wpadłem zatem na pomysł, aby wybrać się do niedalekich Mikołajek. Tam też bez problemu znaleźliśmy nocleg w całkiem niezłych warunkach za 35 zł.
Na Mazurach byłem do tej pory 2 razy. Był to początek lat 90-tych. Wtedy wraz z Mamą i rodzeństwem, jeździliśmy na tzw. wczasy wagonowe. Był to specjalny wagon (kuszetka), który odstawiano na bocznicę w jakimś mieście, a po paru dniach doczepiano ją do innego pociągu. I tak się jeździło po Polsce.
Jedne z takich wczasów były w Mrągowie, wtedy miałem chyba ok. 10 lat. Ale chyba rok lub dwa lata wcześniej byłem na takiej objazdówce min. w Giżycku. Z tamtego okresu nie pamiętam zbyt wiele. Jedyne wspomnienia o Mazurach z tamtych lat to: rejs statkiem z Giżycka do Mikołajek; podnoszona kabina statku; mnóstwo Niemców na statku; dziurawy pomost nad jeziorem, z którego odpłynęła moja mała, dmuchana żaglówka.
Wiedziałem, że tym razem wspomnienia będą większe.
Po pierwsze: już sama trasa znad morza była bardzo malownicza. Co chwilę jeziora i jeziorka, kanały i rzeczki, małe wioseczki i piękne miasteczka położone na wzgórzach morenowych robiły niesamowite wrażenie.
Mikołajki, podobnie, jak kurorty nadmorskie, są przepełnione turystami, ale mają swój niesamowity klimat. Są bardzo ładnie położone na styku dwóch jezior: Tałty i Mikołajskiego. Urokliwe miasteczko z ładnym ryneczkiem, na którym pośrodku stoi fontanna w kształcie ryby z koroną. Przy rynku stoi piękna kamienica z ciekawym zegarem. Trochę przypominająca dworzec kolejowy.
Białe żagle i jachty zacumowane w porcie zrobiły na mnie niesamowite wrażenie. I choć nigdy nie pływałem na żaglówce, to strasznie za tym zatęskniłem. To musi być piękne przeżycie.
Drugiego dnia postanowiliśmy przepłynąć się statkiem. Najbardziej wymarzona trasa to ta, którą płynąłem w dzieciństwie Giżycko-Mikołajki. Ale niestety cena w Polskiej Żegludze za taki rejs tam i powrót to 100 zł od osoby. Więc zrezygnowaliśmy z pomysłu i postanowiliśmy płynąć do Rucianego Nidy (tam i powrót) cena: 80 zł. Wstrzymaliśmy się z biletami i poszliśmy szukać dalej i okazało się, że prywatny przewoźnik, podobnym statkiem, za taki sam rejs bierze 60 zł. Bez namysłu wybraliśmy tę opcję.
Gdy wypływaliśmy statkiem, zaczął padać deszcz. Na statku dominowali...Niemcy (ale pani w barze powiedziała, że płyną tylko w jedną stronę, więc z powrotem będzie tylko 20 osób na statku). Gdy przepłynęliśmy Jez. Mikołajskie, pogoda się pogorszyła. Wtedy też wpłynęliśmy na Śniardwy. Było pochmurnie, wiał bardzo porywisty wiatr, a fale były takie same, jak te, które niedawno widzieliśmy przy złej pogodzie na Bałtyku. Wpływając na Jez. Bełdany wyszło słoneczko, a chmury się rozwiały. Rejs trwał ok. 3 godz. w jedną stronę, potem ok. 1 godz. w Rucianej Nidzie i powrót ok. 2 godz. Bardzo miły rejs, z miłą obsługą i pięknym widokami.
Trzeciego dnia, korzystając z możliwości pożyczenia rowerów od gospodarzy, wybraliśmy się na wycieczkę nad Śniardwy (ok. 20 km). Po drodze zatrzymaliśmy się nad Jeziorem Łuknajno, które wpisane jest na listę Rezerwatów Biosfery UNESCO. Trasa biegła przez las i cudowne łąki, na których rosło dużo maków i chabrów, a dodatkowo co chwilę leciał jakiś bocian. Jedyny minus to kiepskie rowery i olbrzymia plaga komarów i bąków.
Mazury mnie zaczarowały! I choć nie udało mi się znaleźć małej, dmuchanej żaglówki to myślę, że na pewno tam wrócę. Warto wziąć ze sobą rower, gdyż jest gdzie pojeździć i co zobaczyć.
Zapomniałem dodać, że na rynku, obok fontanny, na plastikowym krzesełku siedziała charakterystyczna pani. Ubrana była w różową sukienkę, olbrzymi różowy kapelusz a na twarzy miała mocny makijaż. Obok ogrodowego krzesełka leżała zapchana reklamówka. A pni ta była…parkingową. Każdy kto wjeżdżał na parking musiał stanąć twarzą w twarz z tą panią.
Jeszcze teraz przypomniało mi się, że można wypożyczyć 4 osobowy rower wodny w kształcie VW garbusa. Więc pieśń na wypłynięcie mogła być tylko jedna: „Wio Garbusku!”
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
