Ultima Thule

Dla mnie takie magiczne miejsce to Kotelnica w Zakopanem; żeby tam wejsć trzeba porządnie sie zmęczyć, jako ze prowadzący szlak jest dosyć selektywny a widoki nieprawdopodobne, całe Zakopane w zasiegu ręki a trenujacych na krokwi skoczków można spokojnie obserwować pomimo znacznej odległości no i fantastyczna willa Kapitan z pięknym ogródkiem, huśtawkami i owcami zagladajacymi do kuchni. No i szlak na gubałówkę, no i 2km do najbliższego sklepu, rewelacja. Miejsce niezepsute przez cywilizację /jeszcze/

Gorzów Wlkp. Jadąc na Szczecin mija sie po lewej trzy dziesieciopiętrowe wieżowce na wysokiej skarpie. W jednym z nich kiedyś mieszkałem. Ze skarpy rozciąga się widok na górki gazowe nazwane tak ze względu na bliskość gazowni. Te górki to był mój plac zabaw (bardzo duży), zbieraliśmy tam jeżyny, płoszyliśmy zające, piekliśmy ziemniaki w popiele, chodziliśmy na szaber na kukurydzę (w pobliżu były ogródki działkowe). Za górkami w dole widać było tory kolejowe prowadzące do Kostrzyna, a za nimi szeroką Wartę, a za Wartą już płaskie tereny, bo Gorzów jest miastem leżącym na wzgórzach, ale tylko po jednej stronie rzeki, druga strona to tereny zalewowe bez wysokiego budownictwa, za to z pięknym łąkami. do szkoły schodziło się ze skarpy w kierunku śródmieścia. Po drodze mijało się piekarnię, gdzie sprzedawano paluchy z makiem, dalej po lewej rzeźnię poniemiecką (piękna wieżyczka, którą szkicowaliśmy na plastyce). Z boiska szkolnego piłka często wpadała nam za płot na teren Wytwórni win, w ogóle teren przyszkolny był zapachem tej wytwórni przesiąknięty.
Z okna swojego mieszkania miałem widok na cały Gorzów leżący w dole (piękne czasy).

Ależ to były czasy... łezka się kręci w oku.

_________________
Youtube

Mnie kiedys zlapano na szaberku... i uciekajac jeszcze spodnie porwałem na płocie... musialem podawac wymyslony adres, tak sie balem!

w moim shire przebywalem tylko/az przez 16 dni mojego zycia (czerwiec/lipec 2001) jest to lubomierz (zaden ludzmierz) kilka kilometrow na polodnie od mszany dolnej. odbylem tam dwojke onz i poznalem (po raz drugi) moja dziewczyne.
jest to miejsce magiczne i chcialbym tam kiedys mieszkac. gory, tylko 1 sklep, nie ma zasiegu sieci komorkowych. mieszkalismy tam w drewnianym czteropietrowym domu rekolekcyjnym w ciezkich warunkach, chadzalismy na wyprawy otwartych oczu, ja wtedy poznawalem siebie i sam nie wiem co jeszcze napisac, bo taki juz ten temat. ja sobie niby pisze, ale i tak nie poczujecie tego dopoki nie przezyjecie tam paru dni w podobnej atmosferze i warunkach.

w kazdym razie dla mnie to okres intensywnego dojzewania, nie dziecinstwo. lubie isc do przodu.

Emołszyn, mazdunia i o.Kula, taaa... Ale nie przesadzaj z tymi ciężkimi warunkami, aż tak źle tam nie jest Jakby się uparł to by i zasięg się znalazł. Wszystkie niedogodności rekompensuje okoliczna przyroda. Rzeczywiście aż oczy bolą od widoków. Spokój ducha i harmonia. A tak na wiase mówiąc nie ładnie zakochiwać się na rekolekcjach Przy okazji pozdr. dla parafii franciszkańskiej z Tarnogrodu.

A co do mojego Shire, to jest tych miejsc kilka... Przede wszystkim taka mała, urocza wioska koło Soliny- Myczków się zowie. Zresztą w ogóle Bieszczady są moim Shire. Jak żywe stają mi wspomnienia z Komańczy, Jeziorek Duszatyńskich, Ustrzyk, Połonin... Przypomniała mi się w tej chwili kolejka wąskotorowa, która jechała środkiem lasu, tak, że gałązie drzew wdzierały się do środka wagoników... Wycieczki nad San, ogniska, opychanie się czernicami, tropienie zaskrońców, ogromne wianki, parasole z liści łopianu... To było prawdziwe Shire.

oj tak...się zasłuchałem

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

a miłosnicy Beskidu Niskiego są jacyś??

_________________
-Panie Havranek, za 5 lat tu będzie IV Rzeczpospolita.
-Ja se ne boje, ja mam rakovinu..

Ja wolh!
Uscie-Nowica-etc...

raczej nie patrzylbym tak na to, rekolekcje to nie emocje, tylko rozwoj duchowy, modlitwa, wspolnta i takie sprawy. staram sie nie kierowac emocjami w takich momentach.

jeszcze nie, mazdy nie widzialem nigdy, kula przyjechal na pol dnia (i nie byl to dzien wspolnoty). to bylo 4 lata temu i wygladalo inaczej niz teraz.

no wlasnie. 4 lata temu komorki tam nie byly przydatne w ogole.

parafia nie jest franciszkanska (w tarnogrodzie jest chyba jedyna franciszkanska wspolnota bez placowki frankow, zadzieczamy ja serafitkom), ale za pozdrowienia dziekujemy.

gdybym tyko wiedzial ktora wspolnote moge "odzdrowic" za posrednictwem twojej osoby...

- no Stary - Beskid Niski bardzo łatwo pokochać! Nigdzie tak nie jest...

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Oczywiście... chodziło mi raczej o jedno z ulubionych powiedzonek o.Kuli czyli "emołszyn"- to znak rozpoznawalny tego osobliwego człeka


Pantha rei.


Obecnie żadną A na rekolekcjach byłam z Oazą od Franciszkanów z Sanoka.

Dobra, koniec offtopu

A ja, w czasie gdy część forumowiczów oddawała się poważnym dysputom, poznawałem kolejne urokliwe zakamarki poupychane wokół Chełma…
W niedzielę przeszliśmy z mą żoną Bagno Serebryskie (choć plany mieliśmy nieco inne)… wielce ciekawa przygoda… co prawda turzyce jeszcze się nie zazieleniły a z kwitnących roślin zauważyliśmy tylko kaczeńce (tak nam się przynajmniej wydawało), ale i tak widok to niezwykły… co tam jednak widok… słyszeliśmy głosy ptaka o pięknej nazwie bąk (niezręczność stylistyczna wymuszona przez chęć uniknięcia głupich nieporozumień)… to dopiero robi wrażenie!!!...
A w poniedziałek popołudniowa wycieczka w celu obejrzenia najstarszego zabytku sztuki sakralnej na owych terenach i przejście niezwykłą drogą przez Janów a potem do Podgórza, wysoko ponad szosą wiodącą do Lublina… niepojętym jest dla mnie fakt, że przez tak malowniczą trasę nie biegnie żaden szlak turystyczny… a przecież z Podgórza już tak blisko do Stołpia… dziwne… naprawdę dziwne…

A może to po prostu dzieciaki w butelkę dmuchały...

_________________
Była tu wczoraj premier Suchocka,
chyba przypadkiem przed wyborami

he he... albo zaryczała krowa, co?... o nie, no way!!!