Piękna jesień zawitała do Ziemi QOTSkiej, a wraz z nią dwóch forumowiczów:
Poprosiłem jakiś czas temu Gera aby mi pokazał piękno tych terenów i udaliśmy się do Dusznik Zdrój skąd czerwonym szlakiem ruszyliśmy do Zieleńca. Już po pierwszej godzinie drogi doskonale rozumiałem jego zachwyt nad tymi terenami. Lepszego przewodnika nie ma - "spójrz, tam widać Góry Bardzkie, tam jechaliśmy pociągiem, tam widać Szczeliniec, tam są Góry Bystrzyckie..." I opowieści o Dusznikach, m.in. o śćieżce zdrowia i łódce nr 5 pływającej po Czarnym Stawie. Same Duszniki mają w sobie coś co trudno opisać słowami. Tam trzeba być, poczuć magię tego miejsca. Zachwyt mój wzbudzały dodatkowo te wszystkie przebarwienia na drzewach, których może nie widać na fotkach ale uwierzcie mi, że są przepiękne!
Zieleniec. Po raz pierwszy byłem w miejscowości gdzie spotkałem mniej ludzi niż jest domów. Normalnie pustki. W szybach informacje aby nie pozostawiać nart bez opieki bo grasują złodzieje, dookoła stoki, żadna knajpa nieczynna. Widać, że ta miejscowość żyje tylko zimą. Co się rzuciło w oczy to wyrastające jak grzyby po deszczu budowle, ludzie budują nowe pensjonaty. Czyżby w niedalekiej przyszłości mała Austria?
Widziałem tam nawet kanapę czteroosobową.
Z Zieleńca zielonym szlakiem na Orlicę. Droga lekka, łatwa i przyjemna.
Zejście zielonym do drogi asfaltowej, krótka cofka i stamtąd szlakiem rowerowym do Podgórza przez ranczo Panderozę.
W oczy rzucają się okoliczne łąki, piękna przestrzeń dookoła, mało ludzi, cisza! Jak tam pięknie!
Z Podgórza już tylko kawałek do Dusznik. Godzina 18:20, dosyć szarawo ale zapada decyzja, że idziemy na kolację do schroniska pod Muflonem. Oczywiście wchodzimy tam jak już jest ciemno, poza obsługą nikogo
Próbujemy zamówić jakiś posiłek jednak pan z wielką niechęcią to słyszy, w związku z czym prosimy tylko o herbatę.
Barek w Muflonie.
Jako, że widoczność tego dnia była rewelacyjna (!!!) napawamy się widokiem Dusznik z wysoka.
Troszkę wygłupów ( zjawy i ludzie )
Sam widok Dusznik to jest nic. Dupę urwało niebo! Czyściutkie, można było patrzeć i patrzeć. Dookoła ciemnia a nad nami gwiazdy. Widok na
****** Niestety nie wyszło na zdjęciu. Muszę przyznać, że radocyńskie niebo ( ***** ) jest o jedną gwiazdkę słabsze od muflońskiego
Zejście do miasta i nocleg w Polonezie ( domu wczasowym, nie samochodzie ). Poranne ostre powietrze i widok z balkonu.
W lewo:
W prawo:
Kto mi powie, że tam jest słabo? Zdziwiony byłem pustkami w tamtych okolicach, podczas 7 godzin wycieczki spotkaliśmy na szlaku 3 osoby, i to zaraz po wyjściu z Dusznik. Należy to zapisać na wielki plus.
Niestety nadszedł czas powrotu do szarej rzeczywistości i trzeba było się pożegnać z tym miejscem. Dusznikom mówimy pa ( ale nie na zawsze, jeszcze tam wrócimy !!! )
Dzięki wielki dla Gera za przewodnictwo i wspaniałą organizację tego szybkiego wypadu!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
)
