cóż ja mogę napisać... w tych wywiadach napisane... pierwszy raz o nim usłyszałem w 1989, kiedy uratował Marciniaka z katastrofy na Evereście. Nie bardzo się wtedy rozumiało, co kto właściwie robi, relacje były odległe, no ale poszła wiadomość w świat, że Hajzer zorganizował i uratował. Jak sam mówi w tym wywiadzie, nie było to w sumie nic skomplikowanego, wystarczyło chcieć.
Potem jakoś uzupełniłem swoją wiedzę o jego ówczesnych zdobyciach, miał już na koncie świetne wyprawy z Kukuczką zwłaszcza.
Hy, no i wtedy, w tym '89 (ale jeszcze przed śmiercią Kukuczki) z kolegami w podstawówce mieliśmy niezła - powiedziałaby dzisiejsza a może wczorajsza młodzież - fazę vel zajawkę: zaczęliśmy uprawiać "taternictwo szkolne". Polegał on na zdobywaniu kolejnych "szczytów" naszego szkolnego płotu (mieliśmy bardzo duży teren a wokół niego ogrodzenie składające się z takich powiedzmy ceglanych słupów zakończonych niewybitnym szczytem), każdy z tych słupów był odpowiednikiem kolejnych szczytów w grani Tatr. Wdrapanie się na taki szczyt nie było bardzo trudne, ale nie było też bardzo łatwe i zdarzały się nawet nieudane próby, na szczęście bez wypadków śmiertelnych... Każdy zdobywca wydrapywał w ścianie swoje inicjały - tylko że nie swoje, ale swojego pseudonimu, który był kombinacją autentycznego własnego przezwiska czy imienia z nazwiskiem wybranego himalaisty. Przypuśćmy tak, jakby był np. Antonio Wielicki. Głupie trochę, ale byliśmy dość młodzi
No i ja byłem S.H.... 'S' od przezwiska-z-nazwiska, a 'H' od Hajzer
Potem wiedziałem, że ma coś wspólnego z Alpinusem, który zaczął być wszędzie.
A wiele wiele lat później poznałem go osobiście w Murowańcu na Święcie Ratownika. Poznałem to za duże słowo, zostaliśmy sobie przedstawieni - ale dzień później miałem satysfakcję, bo wyprzedziłem go w drodze na Kasprowy (Hajzer miał kaca, a zresztą to było przed jego wielkim powrotem w góry, zanim odbudował formę).
A jeszcze rok później miałem okazję nocować u niego w domu w Mikołowie. choć znowu: brzmi to więcej niż jest - byłem jednym z większej grupki ludzi, podłączonym pod znajomego, raczej osobą anonimową. Ale bliższy mi on od tych wszystkich innych, co zginęli, których nie poznałem.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
