Ultima Thule

... ech... wiesz co tato? Ja myślę, że Gero zmienia dziewczyny jak skarpetki - mówi pewnym głosem z nutą wyrzutu.



akurat tym razem o dziwo nie chodziło o te sprawy , ale biorąc pod uwagę całe moje dotychczasowe życie, to... coś w tym yes

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

_________________
ooooorekoreeeoooo

...a propos , przy jeżynach zastanawialiśmy się co to jest...jeść czy nie jeść ?

_________________
ooooorekoreeeoooo

wino legenda, zachowam butelkę na pamiątkę!




wszystko przez tę Kobuz

szturbanfirer Czesław Wołłejko !

_________________
ooooorekoreeeoooo

kalina

_________________
Była tu wczoraj premier Suchocka,
chyba przypadkiem przed wyborami

kalina, a jednak, braliśmy to pod uwagę

_________________
ja herez ja herez

Kalina!


Czwartek. W nocy, zapakowany w dwa śpiworki i dość nieźle ubrany, czułem się jak mumia. Dzięki temu nie zamarzłem, ale też rano jakoś nie chciało mi się wypakowywać. Słonko jednak było coraz wyżej i nie było wyjścia. Nawet nie musiałem włączać telefonu, żeby sprawdzić która godzina. Laska zresztą miała podobnie, tak że prędko zwinęliśmy się na poranną kawę i śniadanie. Stanęliśmy oko w oko z panią Wiolą w okienku, ale chcąc wrócić do wcześniejszych dobrych relacji nie zdecydowałem się zamówić jajka sadzonego w miejsce jajecznicy (pozdro Panek!). Po śniadaniu papierosek na ławeczkach koło ogniska. A potem dołączyliśmy do tych, którzy śniadali troszkę później. A ja nawet chyba jeszcze poszedłem się umyć po wodospadzik. Zresztą był to już mój drugi raz. Było słonecznie, ale zdarzały się zimne podmuchy, więc tym razem nie zdecydowałem się na zanurzanie, tylko zwykłe mycie. Ale i tak czułem się ożywiony tą zimną wodą. Bardzo miłe uczucie.

Tego dnia miało być trochę inaczej niż zwykle. Przyjechała Monika z Czarnego, za chwilę dobiegł jej syn, i zabrali Natalię na dynamiczną, pieszą wycieczkę. My zaś zapakowaliśmy się do riwendelowego automatycznoskrzyniobiegowca i podjechaliśmy przez Wyszowatkę do Świątkowej Wielkiej. Na miejscu obejrzeliśmy centrum pstrągowe, ze stawami i restauracyjkną i spokojnie, wiedząc że tam jeszcze wrócimy, udaliśmy się na wycieczkę w dolinę potoku Świerzówka. Po drodze hodowla danieli i innych kopytnych, a potem już w wąskiej dolinie tereny dawnej wsi Świerzowa Ruska. Ona tym różni się od innych połemkowskich miejsc, że całkiem zarosła lasem. Od czasu do czasu zaskakują figury kapliczek, albo duże krzyże. Daje się też wśród drzew i krzaków zauważyć resztki zabudowań. Warto by może wrócić tam wczesną wiosną i pobuszować. Po drodze, między innymi, wspominaliśmy /nucąc nawet melodię/ Wielką Grę i Hansa Klossa. A wracając poznaliśmy od Stanisława historię Slendermana… Przy pstrągach duży ruch. Niektórzy nawet sami łowili sobie danie, narażając się przy tym na różne kąśliwe uwagi. Sama rybka nie za duża, a jednak bardzo smaczna. W Radocynie zastaliśmy już Natalię. Była bardzo zadowoloną z wycieczki, wszak czas przejścia został przycięty o godzinę z hakiem. Trzeba zaznaczyć, że był to zdecydowanie jedyny sportowy akcent tegorocznego wyjazdu . Tym bardziej należą się duże brawa .

Później pojechaliśmy na mszę do Gorlic. Pierwszy raz byłem w tamtejszym kościele. W trakcie wyjazdu Laska nabyła dwie butelki wina, w tym Swet Boa, który został pomylony z lamą. Elrond zaś w sklepie w Gładyszowie zakupił słodycze, między innymi bardzo dobre czekoladowe krążki z milki. Wszystko przydało się podczas kolejnego seansu makao. Ale jeszcze wcześniej, podczas kolacji objawił się Janusz Gajos w swej kluczowej dla kina roli. Ludzie z sąsiednich stolików wydawali się nieco zbulwersowani tym faktem. A ja, muszę się przyznać, kompulsywnie zamówiłem drugi tego dnia obiad: gulasz, ziemniaki i surówka. Rozgrywki w makao okazały równie emocjonujące jak dzień wcześniej, a Laska awansowała z miejsca ostatniego na pierwsze! No i tym razem nie łamaliśmy przepisów obowiązujących w ośrodku. Bardzo fajne i wesołe się grało!

Na zewnątrz było lodowato, ale Natalia, Laska i ja zdecydowaliśmy się jeszcze na spacer do brodu. Laska to w ogóle w samych klapeczkach szła. Hm, nie wiem czemu nie wspomniałem jeszcze o tych wszystkich szokujących historiach, które co i rusz nam opowiadała. Dziki, grabarze, wilki, złodzieje… „A czemu pies nie zjadł parówki?” – „Bo nie pokrojona!”. Potem widząc niemieckie auto każdy mówił „czuć pieniądz” .

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Hehe, coraz więcej smaczków!
Z tym Gajosem najbardziej intrygujący... (:?:)

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Niestety nie da się powiedzieć nic więcej. Zwłaszcza, że film pozostaje nieznany. Po prostu nie wiadomo co to za film był!

Ale. Wśród różnych pomysłów tegorocznej Radocyny pojawił się też taki filmowy właśnie. Pietruszka obmyślał scenariusz horroru pod tytułem "Bambino znaczy krew"...

....przypomniałem sobie :



...w Rado to normalka

ale ta pani twierdzi ,że zjadła nawet trzy:



"Zaproś mnie do siebie, zaproś mnie do siebie
Samej mi się w domu cni
Zjadłam dwa obiady, może trzy
I wciąż oglądam się na drzwi"

_________________
ooooorekoreeeoooo

O, to według Sergiusza Piaseckiego, którego od kilku lat zamierzam poczytać!




Nie wierzyłem, że to możliwe! Lucyna Owsińska .

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

...tak to ona !

_________________
ooooorekoreeeoooo

Poranek piątkowy był chyba jeszcze bardziej przyjemny niż czwartkowy. Myjąc zęby patrzyłem z zachwytem na drzewa rosnące obok Osiedla: grab i buk. Znów byliśmy na śniadaniu najwcześniej, Laska zamówiła Prince Polo, a ja parówki (zapomniałem, że pią), no i razem kawki. Czy nie wtedy właśnie kulminowała pełnia radocyńskiego stanu umysłu? Wszak za chwilę popijaliśmy Swet Boa na z roku na rok coraz bardziej rozjeżdżających się schódkach na Osiedle, co pokazuje reportaż na końcu trzeciej strony tego wątku. Popijaliśmy je zresztą z Laską jeszcze pod papieroska wieczorem, no i podobnie po powrocie z ostatniego spaceru. Tyle że wtedy Laska, mając na uwadze jazdę samochodem, rozcieńczyła solidnie wino wodą z Wisłoki . Tymczasem jednak ukryłem butelkę wśród korzeni osiedlowej lipy i poszliśmy w górę Radocyny.

Piosenką dnia w tamtą stronę było "Zielono mi" . Szliśmy na jeżyny (i po zasięg), a Natalia plotła zielny wianek, żeby zabrać go, jak co roku, do Riwendelu. Zawinęliśmy nietypowo na łąkę nad tym cholernym hotelikiem - bardzo ładny był stamtąd widok. Choć trawa dość kująca. No i jeżyny. Wśród nich trafiały się takie ogromne, słodkie, nagrzane od słońca, zawierające - jak powiedziała Natalia - esencję pełni lata. Super spacer. Radocyna state of mind .

Po powrocie okazało się, że przy okienku sporo ludzi - konni, motocykliści, piesi - już łikendowo, żeby trochę mniej było żal odjeżdżać. Poszedłem śladem Elronda i zamówiłem cukienię w panierce z ziemnakami, licząc na to, że jako dodatek dostanę mizerię z ogórków Pietruszki. Chyba jednak się już skończyły, ale i tak ta cukinia była bardzo dobra, o wiele bardziej niż za pierwszym razem. Chyba najlepsza w ogóle z dań na tym wyjeździe . Czekając na nią pożegnaliśmy się z Natalią, Elrondem i Stanisławem. Pani Wiola bardzo złościła się, w tym zamieszaniu, na ludzi, którze nie odbierali zamówień - chcieliśmy tego uniknąć. Ale kiedy nasze porcje się już pojawiły polecieliśmy przynajmniej pomachać odjeżdżającym już w stronę Koniecznej.

Po obiedzie zamierzamy zasiąść na ławeczce w słońcu, zapalamy właśnie papieroski, a tu nagle pojawia się Tatuś Bloody Krzysia!!! Towarzyszy mu sam Bloody Krzyś, a później jednak z córek. No jak mogliśmy się tak rozminąć? Niemniej rozmawiamy, cała rodzina przyjechała do Rado dość nagle, zamierzają pozostać cały tydzień. Dopytuję się o zdjęcia, pamiętając te rewelacyjne foty, które pojawiły się na forum w 2011. Mają być . Wreszcie idziemy z Laską na Osiedle zwijać namioty. Chwilkę to trwa, pakujemy wszystko do samochodu Laski (czuć pieniądz , ma podrzucić mnie do Krynicy), żegnamy się serdecznie z wszystkimi pięcioma Bloody Krzysiami i odjeżdżamy.

Jednak chyba nie na zawsze przecież?

Kto wie, może i my kiedyś przyjedziemy?

_________________
ćrąży we mnie zła krew