nie bardzo wiem jak mozna gwiazdkowac trasy kolejowe, wiec tego nie uczynie. zreszta nie podrozuje tak czesto tym srodkiem lokomocji, ale bardzo lubie. raz na miesiac rzeszow - radomsko i z powrotem wystarcza by zaspokoic glod. sensacji na miare tych pily nie pamietam, ale oczywiscie nie bylo bez zgrzytow.
osobiscie najprzyjemniej jezdzi mi sie z dziewczyna, choc ostatnio gdy samotnie jechalem po nia (wlasnie do radomska) tak prawie mistycznie sie czulem w ciemnym przedziale i milczacym towarzystwie, chlonac niemal surrealistyczne widoki i oczekujac z niecierpliwoscia na spotkanie po ponadmiesiecznej przerwie (na miejsce dotarlem przed polnoca).
a gdy juz wracalismy do mnie tez bylo ciekawie. rodzice doroty zabrali nas do krakowa (polowa drogi), na pkp (aktualnie w remoncie) dojechalismy od tylu minute przed odjazdem, ale zdarzylismy: caly czas konsultujac sie przez telefon kupowalem bilety w przejsciu podziemnym (mili ludzie wpuscili mnie w kolejke) podczas gdy moja dzielna wstrzymywala pociag (prawie wyrwala panu konduktorowi gwizdek z ust).
pierwszy raz jechalem pociagiem z lublina do wawy z wujkiem. kazal mi mowic do siebie tato (po co?) co powodowalo jeszcze wiecej klopotow, bo sie po prostu mylilem. w pociagu zmienialismy przedzial jakies 150 razy i spotkalismy setke jego znajomych, kontrola zlapala nas w pierwszej klasie wiec musial doplacic za nas obu, a na koniec zabral moj bagaz przez co przez tydzien chodzilem w majtkach mlodszej (tylko o rok) siostry, ale za to mialem nowa szczoteczke do zebow.
dzieki tym perturbacjom nie wiem dlaczego przez kilka lat pociagi kojarzyly mi sie z dziwnymi i duzymi
przestrzeniami oraz haosem i znajomymi obcymi. nawrocila mnie dopiero druga podroz (powrotna z koda w drugiej klasie technikum) kielce-lezajsk (bylo cholernie zimno).
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
. No i nie było źle - w Topile jadłem grzybki smażone na tłuszczu z konserwy turystycznej 
