A zatem Brda zaliczona po raz drugi. Tym razem na odcinku Pakotulsko - Tuchola. Nie liczyłem jeszcze dokładnie ale przepłynęliśmy około 115 kilometrów, co daje średnią niemal 13 km dziennie. Normalnie nie jest to rewelacyjny wynik - już pomijając fakt, że nie o wynik tu chodzi - ale jak na wielokajakowy megaspływ z domowym przedszkolem na pokładach (11 dzieci w wieku od 3 do 8 lat), to całkiem sporo.
Cała wyprawa nadzwyczaj udana.
Po pierwsze/drugie/trzecie
pogoda - gdy startowaliśmy w sobotę, lipcowe jeszcze słońce grzało na całego i tak już zostało aż do kolejnej soboty! Tydzień bezustannej klary, bywały dni bez ani jednej chmurki! Dopiero w sobotę nad ranem przeszła burza i popadało, zdążyło jednak taktownie przestać zanim wstaliśmy na śniadanie. Ostatnie dwa dni już raczej pochmurne ale wciąż ciepłe, choć już nie gorące.
Spływy nie wymagają jakiejś super aury. Wystarczy by nie padało na łeb i by nie było jakoś skrajnie zimno w nocy - ale ta pogoda w tym roku zdecydowanie wyszła poza ten plan minimum.
Po drugie/trzecie/pierwsze
rzeka. Brda nie jest może Czarną Hańczą, ale ma też swój urok. Zaczęliśmy wyżej niż 9 lat temu, ten odcinek aż do Jeziora Charzykowskiego jest spokojny, nurt leniwy, po bokach dużo trzcin i rozlewisk, co kilkaset metrów łabędzie pary z szarymi dziećmi, dookoła cisza, tylko owady brzęczą... Potem jeziora - najbardziej męczący odcinek, często pod silny wiatr - ale za to z fajnym nadjeziornym noclegiem i chwilowym powrotem cywilizacji w postaci restauracji na wodzie w Swornychgaciach. Później znów kawałek rzeki, która wygląda tam nieco jak jakieś Orinoko i znów dwa jeziora, wreszcie zapora w Mylofie (prawa rynku dotarły i tam - już nie musisz przenosić kajaka, wypożyczasz wózeczek za 2 złote i sobie przewozisz...). Potem najpiękniejszy, przełomowy odcinek. Tu trzeba uważać, dużo zwalonych drzew, silniejszy nurt, głazy... ale wrażenia niesamowite (nietoperze, orzeł!, bóbr!). Wreszcie ostatni nocleg, cóż tu ukrywać... na nielegalu, na wspaniałej dzikiej łące, tuż przed biwakiem w Gołąbku i niedzielny finalny odcinek do Rudzkiego Mostu w Tucholi.
Po trzecie/pierwsze/drugie
grupa. No tu wiadomo - pływamy niemal tym samym składem od 15 lat, znamy się jak łyse konie, wiemy co kto lubi a czego nie i znamy swoje możliwości. Nocne pogawędki przy wygasającym ognisku, pod nieprawdodobnie rozgwieżdżonym niebem, przy cichych dźwiękach gitary, fletu i harmonijki - bezcenne
Wkrótce wrzucę tu trochę zdjęć z Brdy 2008.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
, kiedy ta forma mi się przejadła postanowiłem spróbować spływu....
, szybki nurt- jak juz zwolnił za Lęborkiem to kilometry z wysokim brzegiem porośniete tak że bieda z wyjściem i na koniec przepłynięcie jeziora Łebsko prawie 10km w linii prostej a że nie była to linia prosta gdyz zerwał sie wiatr i fala i trza było wiac i przeczekac w trzcinach pół godziny to jazda, tak naprawde na Łebsko nie wolno wpływać bez zezwolenia a zezwolen raczej nie wydają co w pewnym sensie jest uzasadnione ze względu na nagłe zmiany aury czego doświadczyliśmy 
