Ultima Thule

"Nosferatu" Murnaua też. Oba do obejrzenia na Youtube:
The Last Man on Earth
Nosferatu

_________________

Miałem spotkanie z pogromcą wapirów Blade'm. Wytrzymałem jakieś dziesięć minut

_________________
ćrąży we mnie zła krew

1. Nosferatu [1922] - najbardziej klasyczne wizerunek wampira - nieumarły upiór nękający żywych.

2. Nieustraszeni zabójcy wampirów czyli przepraszam, ale pańskie zeby tkwią w mojej szyi - pokazanie (po raz pierwszy?) całej społeczności wampirów. Co gorsza krwiopijcy chca zapanowac nad światem.

3. Nosferatu [1979] - wampir cierpiący.

4. Blade - wampiry juz zdobyły władze nad światem tylko nikt tego jeszcze nie zauważył. Wachowscy sporo ściągneli z tego filmu do Matrixa.

5. Ostatni człowiek na ziemi - próba bardziej naukowego przedstawienie zjawiska wampiryzmu. Lepiej jednak zapoznac się z oryginałem - książką Mathesona "Jestem legendą". Ten film jest mało udany. Kolejna adaptacja "Człowiek omega" tez niezbyt fajna. Wersja z Willem Smithem niezła, ale te stwory mało juz mają wspólnego z wampirami.

6. Dracula (1993) - swego rodzaju podsumowanie poprzednich filmowych wampirów. Od innych krwiopijców Dracula Oldmana wyróżnią się autoironią i tym, że... bawi go bycie wampirem.

7. Od zmierzchu do świtu - Wampiry prowadzące bar!

8. Zagadka nieśmiertelności - nowy, odświeżony model wampira.

9. Underworld - wampiry zamiast na piciu krwi, skupiają się na wojnie z wilkołakami.

10. Straceni chłopcy - odmłodzenie wampirów i odebranie im resztek klasy.

_________________

piją krew, boją się światła... czego trza więcej?
chociaż mi sie ten film z trochę innego powodu podobał

Tego akurat nie zapamiętałem z filmu, ale skoro tak to nie mam więcej pytań.
Na mnie największe wrażenie zrobiły ujęcia wyludnionego Nowego Jorku (wiem, że w tak krótkim czasie nie zrobiła by się taka dżungla ).

_________________

głowy za to nie dam, ale chyba tak

a mi się podoba, że to w sumie nie jest taki gupi film, na jaki wygląda
jak ktoś pamięta co widzi Will Smith w samochodzie (zaraz po tym, kiedy został uratowany przed potworami) to wie , o co mi chodzi

eeee??? ten film jest na maksa przepełniony duchem tragedii, takiej starogreckiej powiedziałbym nawet. od innych krwiopijców różni się Oldman tym, że jego postać jest pełno a nawet wielowymiarowa. autoironia? - nie wiem, nie rzuciła mi się w oczy ani za pierwszym razem, ani za szóstym, czy ile tam razy to widziałem, ale ja nie jestem wyczulony, więc może jest. Ale że BAWI go bycie wampirem?! To jest jego straszliwa tragedia i porażka, a nie zabawa!!!



Wow! Ale tuś mnie zażył! Bo po fragmentach tego filmu (wprawdzie ok. dziesiątej minuty wymiękłem i wyszedłem, ale potem na trochę wróciłem, więc to i owo widziałem ) miałem m.in. bardzo silne wrażenie, że ot, kolejni twórcy zabawiają się w zrzynanie z Matrixa w gorszym stylu.
To niewątpliwie jakoś tam podnosi wartość filmu w moich oczach, że był pionierski, choć nadal powiem, że może i Wachowscy ściągnęli, ale też znacznie ulepszyli to, co ściągnęli.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Ani trochę. Tragedią jest dla niego to,z ę stracił Elizabethę. To, że stał się wampirem nie jest dla niego najmniejszym problemem. Zobacz jak zachowuje się na zamku i porównaj to z innym wersjami - zabawia Harkera rozmową, popisuję się. "I never drink... wine" - prawie, że mruga do widza! A gdy żegna Harkera, to jego śmiech jest jakoś mało przygnębiony. Moze dręcza go samotność i nuda, ale to, że musi pic krew nie spędza mu snu z powiek. I zbyt chętnie korzysta z wampirzych zdolności bym uwierzył, że przygnębia go bycie upiorem.

_________________

dobrze dobrze, ale ten film nie kończy się na starym zamku!
oczywiście, z powyższym nie będę polemizował, i fakt, że i autoironię w tym widzę, tak jak to przedstawiasz. Tylko że moim zdaniem ta cała jego "wyluzowana" wąpierzość, którą trafnie tu opisałeś, tak naprawdę jest wielką grą mającą ukryć morze łez.
Kiedy myślę sobie o Drakuli z tego filmu, to pierwszym skojarzeniem nie jest stary wampir z transsylwańskiego zamku, ale młody piękny książę w Londynie, który poskramia wilka, któremu wyrastają kły, ale je chowa ze łzami w oczach, który łzy Winony Ryder przemienia w perły... ale tam to już wszystko znacznie mniej bawi, a robi się poruszające i tragiczne.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

A dla mnie to jest właśnie maska. Jeśli tak cierpi przez wampiryzm czemu przemienia Lucy i Minę?
Widać ta przemiana była dośc powierzchowna. Problem w tym, że Vlad jest taki milutki wyłącznie przy Minie. Renfielda zabija bez skrupułów. I jakoś strasznie uparcie trzyma się szponami tej swojej przeklętej upiorzej egzystencji.

_________________

Generalnie nudne są te wampiry. Liczę że Herzog i Kiński mnie do nich niedługo przekonają.

3. Pamiętnik Wampira
4. Nosferatu - Symfonia Grozy (1922)
5. Nocna Straż
6. Draculla (Coppoli)
7. Underworld
8. Od Zmierzchu do Świtu (pierwsza część filmu lepsza)

102. Blade (dno)

Tego nie znam i nie bardzo mogę znaleźć o nim jakieś informacje. Napiszesz coś więcej?

_________________

Nie wiem o czym myślalem pisząc tego posta.
Oczywiscie chodziło mi o "Wywiad z Wampirem".

No tak, ale ja bym w ogóle nie mówił o przemianie.. on nadal pozostaje wampirem że tak powiem do głębi, zgodzę się, że to nie jest przemiana, tylko maska. A może nie maska, lecz inna twarz, ale nadal ta sama osoba.
Osoba całkowicie zdeprawowana, która tak naprawdę nie ma drogi odwrotu, chyba że przez samounicestwienie. Taki wampir to tak naprawdę taki sam ktoś, jak Nazgul - Nazgul może mógłby w pewnych okolicznościach założyć maskę i być szarmancki albo dostojny, ale pozostaje Nazgulem i też będzie się trzymał szponami, bo to jego jedyne życie.
Ale może sobie jednocześnie uświadamiać tragizm tej swojej egzystencji.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Może i może, ale w tym przypadku dopiero po poznaniu Miny (a raczej jej "ponownej" utracie) odczuł coś takiego. Obstaje, że wcześniej czuł się nienajgorzej. No wiesz, spędzanie długich transylwańskich wieczorów w klimatycznym zamczysku w towarzystwie trzech upiorzyc to nienajgorszy sposób zabijania czasu - chyba przyznasz. W sumie to postaram się dziś znów obejrzec ten film bo chyba nie najlepiej go już pamiętam.
A to porównie do nazgula ciekawe i bardzo celne. W obu przypadkach sami ładują się w pułapkę łakomiąc sie na oferowaną im moc. I w obu przypadkach źle kończą.

9 osób oddało głosy na 18 filmów. Wyniki poniżej:

1. Nosferatu - symfonia grozy (1922) 62
2. Nosferatu wampir (1979) 42
3. Wywiad z wampirem 40
4. Od Zmierzchu Do Świtu 39
5. Bram Stoker's Dracula (1993) 36
6. Nieustraszeni pogromcy wampirów czyli przepraszam, ale pańskie zęby tkwią w mojej szyi 27
7. Zagadka nieśmiertelności 24
8. Nocna straż 20
9. Książę Dracula (1931) 18
10. Ostatni człowiek na ziemi 14

11. Blade 10
12-13. The Addiction / Straż dzienna 8
14. Underworld 7
15. Jestem legendą 6
16. Cień wampira 4
17. Dracula wampiry bez zębów 2
18. Straceni chłopcy 1

Wyniki mnie zaskoczyły. Spodziewałem się Murnaua w czołówce, ale nie na pierwszym miejscu. "Wywiad z wampirem" wyżej, a film Coppoli niżej niż przewidywałem. Wyszło interesujące zestawienie.

Tym razem głosujemy na najlepsze filmy roku 2009. Takie które miały w Polscę premierę w 2009 roku. Od razu wyjaśniam, że "Sherlock Holmes" się nie liczy - były tylko pokazy przedpremierowe. Moge tez zrobić wyjątek dla filmów, które nie doczekały się w Polsce dystrybucji i nic na to nie wskazuje (m. in. ostatni Jarmusch).
Jeśli ktoś ma zamiar narzekać: "za wcześnie - nie obejrzałem tego i tego" to niech od razu poda mi rok z którego zdążył już obejrzeć wszystkie interesujące filmy.
Wyniki planuje na 18 stycznia - ostrzę sobie jeszcze zęby na "Avatara".

_________________