Ultima Thule

Znów ja, znów o Bojacku. Na świeżo po s05e06 pomyślałam sobie, że - pomijając pewien istotny spojler w nim zawarty, gdyby jednak się decydować potem na oglądanie chronologiczne - jest to odcinek, który można byłoby obejrzeć nawet poza kontekstem, no może nie zaszkodziłoby choć trochę zaznajomić z główną postacią, by zobaczyć, być może, to:



Że to czasem bardziej jakiś Bergman niż South Park jest.

_________________
Sartre was wrong. Physical pain is so much worse than prolonged emotional distress. What a hack!

No ja właśnie połowę pierwszego sezonu obejrzałem i się zniechęciłem.

A może jeszcze spróbuj odc. 6 z tej najnowszej serii, zatytułowany Free churro? Wydaje mi się, że jeśli tego typu odcinek nie sprawi, że się na Bojacka spojrzy z większym zainteresowaniem, to raczej już nie sprawi tego nic (ale może to być tylko moja perspektywa, oczywiście). Ten serial czasem sięga głęboko, ale niekoniecznie na poziomie obserwacji społecznej - w tej formule już chyba trudno coś po SP dodać - lecz na tym psychologicznym. W tak lapidarnej formie - tak mocne strzały, to wyjątkowa jest rzecz.

_________________
Sartre was wrong. Physical pain is so much worse than prolonged emotional distress. What a hack!

Bo w sumie, to chyba nie o to chodzi. Satyra społeczna przez BoJacka się przewija, bo trudno, żeby nie - zwłaszcza satyra na szeroko rozumiany szołbiznes, ale o ile w SP satyra jest chyba głównym motywem, o tyle w BJ jest co najwyżej dodatkiem. (Stąd trochę nie rozumiem zarzutów o kalkowanie.)

_________________
Groszek, bamboszek, dziewczynka, chłopaczek, stary dziad!

Ej, ale SP był tylko jednym z KILKU wymienionych seriali, a Wy prowadzicie dyskusję jakby napisał: BJ = SP. Takie porównanie faktycznie byłoby bez sensu. Tylko, że ja tam jeszcze wymieniłem kilka innych serii. Np. trzeci odcinek pierwszej serii (jak wprowadza się do niego „serialowa” córka), to wypisz, wymaluj „Przerysowani”.

Pamiętam, że z powodu wzrostu poziomu Bojacka w drugiej połowie pierwszego sezonu sprawił, że conajmniej jeden portal zmienił swoja politykę pisania recenzji netflixowych seriali. Dotychczas pisali recki na podstawie pierwszych odcinków i przypadek Bojacka sprawił, że uznali, że to błąd i zaczęli pisać o całości. Zresztą - na Rotten Tomatoes pierwszy sezon miał (wyciągnięta z innych portali) ocenę 64%, a trzy kolejne juz miały 100% albo blisko.

_________________
gdzie znalazłeś takie fayne buty i taką fayną głowę?

No dobra. Namowiliscie mnie. Dociągnę ten 1 sezon do końca i spróbuję ugryźć drugi. Tym bardziej, że to już trzecia dyskusja tego typu, którą prowadzę, także chiba musi być coś na rzeczy.

Bojack jest bardzo mądrym i bardzo ponurym serialem o kryzysie twórczym, wkurwieniu zastaną rzeczywistością, postępującą depresją i ogólnym zniechęceniu do wspołczesnego świata. Niekiedy bardzo identyfikuję się z głównym bohaterem, dałbym w pysk (nomen omen) panu Peanutbutter, rzygam społeczeństwem.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

no dobra jeszcze dorzuć Californication

_________________
Groszek, bamboszek, dziewczynka, chłopaczek, stary dziad!

Sprawa jest prosta, nawet miałam o tym wspomnieć wcześniej: tych innych po prostu nie znam, taka ze mnie ekspertka od animacji.
Może kiedyś rzucę okiem, choć to jednak musi być czasem strzał w serce, bo wychwalany wszędzie "Rick & Morty" wciąż zarzucon i nie chce mi się wracać w ogóle.



Aż taką różnicą to nawet jestem trochę zdziwiona, choć niewątpliwie to jest rozwijający się serial. Pamiętam, że początkowo i ja nie byłam nim zachwycona, ale sam klimat trafił do mnie od razu, więc zwątpień nie było. Obecnie to jest - obok Breaking Bad - mój top 2 seriali.



hehe, no tak to z nim jest, choć i ta postać miewa swoje interesujące psychozakręty

_________________
Sartre was wrong. Physical pain is so much worse than prolonged emotional distress. What a hack!

O właśnie.



Tego też nie rozumiem. Prymitywne to strasznie.

A co do Bojacka, to najbardziej podobałyby mi się smaczki typu drapaczka do pazurków na biurku jego agentki. Niestety piszę "podobałyBY", ponieważ już wcześniej byłem fanem serii o biznes-kocie i tam te patenty były już od dawna ograne.

Swoją drogą zdecydowanie polecam:

U mnie to działa zupełnie odwrotnie

O, i to mnie zachęca bo jak dotąd dotarłem do wspominanego przez Peta odcinka trzeciego i jak na razie szału nie ma. Ale w takim razie dam jeszcze szansę.



To ja mam dla Was odcinek Ricka i Mortyego, który polecam: 7 odcinek 3 serii - Cytadela Ricków i Mortych - zobaczycie, że wcale nie jest to takie głupie i prymitywne jak się wydaje.

_________________
muzyka gra, a dzień ucieka
last.fm/wokr

Ja zarzuciłam ten serial niekoniecznie dlatego, że uważam go za bardzo głupi - choć czasami prymitywny jest - lecz przede wszystkim dlatego, że uważam go za męcząco wysilony, by być niegłupim (dotarłam do s02e01)

_________________
Sartre was wrong. Physical pain is so much worse than prolonged emotional distress. What a hack!

na "ślepnąc od świateł" się już ktoś z Was zdecydował? Bo ja obejrzałem, przeczytałem książkę, czytam inne książki autora, napisałem artykuł (chciałbym napisać, że dostałem pieniądze za artykuł, ale to potem, może się zwrócą wydatki na książki - a mam wrażenie, że tutaj jeszcze ogólnonarodowa dyskusja na ten temat nie dotarła. No więc mi się podoba.

_________________
„Roszczeniowe juwenalia" - nowy Spirit of 84 w dużym skrócie

Ja właśnie dziś po raz pierwszy usłyszałem o tym serialu. Powiedział mi o nim Robert Więckiewicz, kiedy chciałem sobie włączyć Imagine Dragons

_________________
ćrąży we mnie zła krew