Ultima Thule

Diva (di-ba) ****
Korea Południowa, 2020, reż. Seul-yeah Jo

"Diva" opisywana jest jako "mistery/thriller", ale to nie całkiem oddaje, z czym mamy do czynienia. Jest to bowiem dość zaskakująca kombinacja dramatu sportowego i horroru. Dwie zawodniczki - jedna bardziej, druga mniej zdolna, przyjaźnią się ze sobą, a ta lepsza ciągnie tą drugą niemal za uszy. Dochodzi jednak do wypadku, podczas którego słabsza z dziewczyn ginie, a druga doznaje dość poważnego urazu psychicznego. Nie za bardzo wiadomo, czy cierpi z powodu traumy, czy jest gnębiona przez ducha przyjaciółki. tego, że ich relacja nie była tak ciepła i siostrzana, jakby się początkowo wydawało, nie musze chyba mówić, szczegóły będziemy jednak poznawać stopniowo. Trochę zabawnie wyszło, ponieważ kiedyś obejrzałem bodaj pierwsze 15 minut "Divy" i, mocno rozczarowany, odpuściłem, jednak, gdy z braku laku i skuszony dość krótkim czasem trwania filmu, do niego wróciłem, okazało się, że rozkręcił się praktycznie od następnej sceny. I nagle stał się obrazem mocno osadzonym w klimacie klasycznego koreańskiego horroru.

Dodatkową wartością dla osób bardziej obeznanych w koreańskich filmach i serialach będzie obsada obu głównych ról. Shin Min-a grywa rzadko, ale pojawiła się w kilku klasycznych tytułach (Chief of staff, Słodko-gorzkie życie), a Lee Yoo-young (np. Lies within) wymyka się tu trochę z typowej dla siebie i pasującej do jej urody roli wiecznej ofiary.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Idol (woo-sang) ***-
Korea Południowa, 2019, reż. Su-jin Lee

Już pierwsze, padające w filmie zdanie, którego nie będę tu cytować, a które widz przyjmuje z pewnym niedowierzaniem, zapowiada dość ciężką jazdę. "Idol" to dość skomplikowana fabuła, poruszająca się między thrillerem o wszechobecnej korupcji i demoralizacji elit, a dramatem społecznym o ciężkiej doli imigrantów, niepełnosprawnych i innych wykluczonych. W tym drugim zagrzebuje się w tzw. pornografii nędzy, co czyni opowieść mocno przesadzoną i niespecjalnie strawną. jej punktem wyjścia jest wypadek samochodowy, spowodowany przez syna polityka o bardzo dużych możliwościach i jeszcze większych aspiracjach, następnie obserwujemy jego tuszowanie, by szybko zagłębić się w losy ojca ofiary i jego przybyłej z Chin żony. Nie jest to film jednoznacznie słaby czy zły, ale nie mogę go też z czystym sumieniem polecić. Mnie w każdym razie wymęczył.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Fatal visit **1/2
Hong-Kong, 2019, reż. Yuen-leung Poon

Chaotyczny thriller o Chińczykach na emigracji, którzy są nieszczęśliwi. Trąci to propagandą, by jednak było tu cos poza nią, potrzebna jest jeszcze intryga. Opiera się ona na tym, że dość młoda dziewczyna odwiedza parę swoich przyjaciół, którzy wyjechali do Stanów. jej przybycie pozwala nam odkryć dramatyczna tajemnice, kryjąca się za ich obecnym, nad wyraz kruchym uporządkowanym życiem. Po dwóch tygodniach od seansu, musiałem wpisać tytuł w google, by w ogóle skojarzyć, co to był za film.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Hacked ***-
Indie, 2020, reż. Vikram Bhatt

Film indyjski, a więc część akcji i emocji opisana śpiewaniem, ale, szczęśliwie, nie przez cały czas. Poza kilkoma piosenkami mamy tu dość banalny thriller, w którym dziewczyna pada ofiara hackera, który najpierw ja podrywa i próbuje pomóc z pomocą swoich umiejętności. Potem, gdy zostaje odrzucony, w życiu byście się nie domyślili - wykorzystuje je, by swa niedoszłą ukochaną prześladować. A ta się broni. Ogląda się to nawet nieźle, ale banalne jest przeraźliwie. I, po zastanowieniu, sztuczki postaci tytułowej też nie zapędzają się przesadnie daleko. Ot, na tyle, by przestraszyć średnio ogarniającą nowe technologię gospodynię domową.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Samjin Company english class ***
Korea Południowa, 2020, reż. Jong-pil Lee

"Samjin Company english class" to jeden z niewielu koreańskich filmów z 2020 roku, które wchodząc do kin już po wybuchu pandemii odnotowały względnie przyzwoite wyniki finansowe. Jest to film, balansujący między komedią i dramatem obyczajowym. Na początku wydaje się, że będzie to kolejny feministyczny tytuł, pokazujący mało ciekawy los młodych kobiet, znajdujących się u progu swej kariery, Stopniowo okazuje się jednak, że będzie trochę ciężej. Przypadkiem odkryte przez jedną z dziewczyn ekologiczne nadużycie okazuje sie być ogniwem całego łańcucha intryg, mających na celu zniszczenie firmy i przejęcie jej przez chciwych Amerykanów. Ogląda sie to miło, ale od pewnego momentu wszystko jest jednak strasznie naiwne.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

[serial] Missing. The other side ****
Korea Południowa, 2020, 12 odcinków

"Missing. The other side" otwiera całą serię seriali, które najpierw sobie odpuściłem i do których wróciłem po jakimś czasie, by przekonać się, że pierwsza decyzja była zbyt pospieszna. Zniechęciło mnie to, że spodziewałem się czegoś trochę innego, być może żywszego, być może bardziej mrocznego, tymczasem to, mimo elementów kryminalnych, dość spokojna opowieść. Główny bohater po krótkiej, ale niemiłej przygodzie trafia do tajemniczej wioski. Szybko okazuje się, że zamieszkują ją umarli, których ciał w świecie żywych nie odnaleziono. Nikt z żyjących nie może zobaczyć ani wsi, ani jej mieszkańców, nasz bohater - i jeszcze jeden starszy facet - są, z nieznanych najpierw przyczyn, wyjątkami. Dzięki tej wątłej komunikacji udaje się jednak rozwikłać sprawę, w która przypadkiem wmieszany został nasz bohater i rozwiązać kilka wątków pobocznych. Pojawią się również próby komunikowania się mieszkańców obu światów za pomocą niespodziewanego pośrednictwa, co uczyni niektóre sceny dość wzruszającymi i to nawet nie tak tandetnym sposobem, jak można by się początkowo obawiać.

"Missing" na Viki

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

[serial] Abyss ***
Korea Południowa, 2020, 16 odcinków

"Abyss" początkowo odpuściłem z zażenowaniem po pierwszym odcinku, ale potem jeszcze robiłem jakieś krótkie podejścia i w końcu postanowiłem obejrzeć ile dam radę. Dałem radę wszystko, ponieważ po banalnym zawiązaniu akcji, wszystko jednak trochę się komplikuje, by z tandetnego romansu z elementem fantasy i banalnym twistem w postaci zmiany brzydkiego chłopaka w przystojnego chłopca jednak udało się wykombinować cos bardziej w stronę thrillera i horroru. Główny pomysł na serial był taki, że młody człowiek w chwili śmierci zostaje ożywiony za pomocą tajemniczej kulki, użytej przez kosmitów, po czym zostaje jej właścicielem. Przy okazji w chwili powrotu do żywych zmienia wygląd. Tak się składa, że zaraz potem jest świadkiem morderstwa dziewczyny, którą od lat kocha, choć ta odrzucała jego względy. ratuje ja więc, tyle, że ona dla odmiany przemienia się przy okazji w sobowtóra swojej brzydszej koleżanki z pracy. teraz ona jest zakochana, a on... On sam nie wie. Chyba rozumiecie już, czemu przestałem to oglądać, jednak potem głównym paliwem staje się również uratowany od śmierci przypadkowy menel, który okazuje się być seryjnym zabójcą, na sumieniu mającym między innymi pierwsze wcielenie ukochanej bohatera. Coś czuję, że i tak nikogo nie zachęciłem, ale może to i lepiej. W każdym razie jest na Netfliksie.

"Abyss" na Netfliksie

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

[serial] Memories of the Alhambra *****
Korea Południowa, 2018/2019, 16 odcinków

O mało co bym tę perełkę przegapił, bo choć pierwszy odcinek wydał mi się w swoim czasie dość ładny pod względem wizualnym, fabuła początkowo nie wciągnęła mnie na tyle, by oglądać dalej. I tak, jak z poprzednio opisanymi tytułami, wróciłem po dłuższym czasie, dałem szansę i trafiłem bardzo dobrze. Poza atrakcyjnymi efektami specjalnymi i scenografią, mamy tu bardzo fajną fabułę, której znowuż zawdzięczamy kilka naprawdę znakomitych scen (kto miałby zamiar spróbować, polecam szczególnej uwadze msze za spokój duszy antagonisty głównego bohatera w bodaj czwartym odcinku). W dużym skrócie: milioner i wizjoner, szef firmy, produkującej gry komputerowe, wchodzi w posiadanie absolutnie pionierskiego projektu, wykorzystującego rozszerzoną rzeczywistość. Gracz we przestrzeni miejskiej prowadzi walki z innymi graczami, oraz postaciami, stanowiącymi część gry, trochę przy tym robiąc z siebie idiotę dla postronnych niczym łowca pokemonów na autostradzie. Gra jest jednak warta świeczki. Nasz milioner gra i w grze zabija swojego rywala, problem polega jednak na tym, że ten ginie naprawdę, po czym uparcie powraca. Świat wokół bohatera wydaje się być coraz bardziej szalony, jednak działa według konkretnych reguł, napisanych przez swojego twórcę. Kolejny problem, genialny dzieciak zaginął już w pierwszym odcinku, a choć milioner zakochuje się w wzajemnością w jego siostrze, specjalnie nie pcha to sprawy na przód. Podsumowując - fajna i całkiem nowatorska fantastyka, z ciekawymi, nieoczywistymi odniesieniami do chrześcijaństwa i kilkoma pytaniami o etykę biznesu i jego granice. Łatwo dostępna, więc polecam, głównie dla wrażeń wizualnych i fajnej rozrywki, ale jednak nie tylko dla nich.

Aha, serial powstał przy współpracy ze sponsorami, promującymi podróże Koreańczyków do Hiszpanii, stąd bardzo dużo jest w nim również pokazanych uroków tego drugiego kraju. Niestety, o wiele więcej, niż polskich atrakcji w "Terius behind me", który przy okazji zachęcać miał do odwiedzania naszego kraju.

"Memories of Alhambra" na Netfliksie

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

[serial] Penthouse. War in life 2 *****-
Korea Południowa, 2021, 13 odcinków

Pierwszy sezon "Penthouse", choć początkowy pomysł wydawał się tylko powtórką ze "SKY Castle", okazał się być telewizyjnym objawieniem. Również w wymiarze komercyjnym, stąd, co nie jest koreańska normą, drugi sezon nakręcono właściwie prawie od razu zakończenia emisji pierwszej serii. Widzimy więc dalsze losy kilku bogatych i wrednych rodzin, krzyżujące się w wielkim, ekskluzywnym apartamentowcu i snobistycznej szkole artystycznej, do której uczęszczają ich dzieci. mamy kolejne przekręty, morderstwa i szukanie zemsty czy tez sprawiedliwości, co na ogół jest tożsame. Za grzechy rodziców największa cenę płacą w tym świecie dzieci, a sami głowni winowajcy obrywają rykoszetem. Zło tym razem niby zostaje ukarane, ale oczywiście wszystko dzieje się w taki sposób, by zostawić sobie furtkę na trzeci sezon, choć chyba jeszcze się o nim nie mówi. Przy okazji wypromowano kilkoro bardzo młodych aktorów i aktorek, którzy swoim talentem wnieśli w opowieść naprawdę dużo.

W recenzji pierwszej części przywołałem jako trafne opisanie serialu jako "Dynastii" na metamfetaminie. Tu mety dano chyba nawet więcej, na czym chwilami bardzo ucierpiała wiarygodność, a kilka wątków stało się przez swoja powtarzalność bardzo przewidywalna. Nie zmienia to jednak faktu, że to rozrywka na najwyższym poziomie i nadal mocno trzymająca w napięciu. Kto polubił pierwszy sezon, nie powinien więc być rozczarowany, kto "Penthouse" jeszcze nie zna, może nadgonić, przy czym tu akurat znajomość pierwszych odcinków jest kluczowa dla rozumienia całości, mamy do czynienia z prostą kontynuacją wątków, która samodzielnie nie za bardzo ma rację bytu.

"Penthouse" 2 na Viki

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Little forest (li-teul po-le-seu-teu)***
Korea Południowa, 2018, reż. Soon-rye Im

"Little forest" można było obejrzeć na festiwalu "Pięć smaków", ale jakoś się nie zeszło, nadgoniłem teraz, bo przypomniało mi o nim jakieś internetowe zestawienie "najbardziej niedocenianych koreańskich filmów". To niedocenienie mnie specjalnie nie dziwi, bo nie jest to obraz dla każdego. Wymaga wrażliwości, cierpliwości i tolerancji dla braku akcji, dzieje się tu bowiem niewiele. Ot, dziewczyna po niezdanych egzaminach wraca z Seulu na wieś, gdzie sadzi roślinki, gotuje i szuka odpowiedzi na ważne pytania dotyczące swojego życia i relacji z matką, którą gdzieś wcięło. Obserwujemy więc, jak wszystko jej ładnie rośnie, jak szykuje azjatyckie potrawy dla siebie i dwójki swoich przyjaciół i to właściwie tyle. Oczywiście jest to filmowane z dużym wyczuciem/uczuciem, można odpocząć, trochę się zamyślić, ewentualnie zgłodnieć - ale rozerwać się już niespecjalnie. Dla koneserów.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Rough play (bae-woo-neun bae-woo-da) ***+
Korea Południowa, 2013, reż. Yeon-shick Shin

Film ambitny, z ambicjami artystycznymi, a przy tym niezły i z całkiem komercyjną dynamika. Jego liczne alternatywne tytuły krążyły wokół aktorstwa ("An actor is an actor", "Actors are actors" itd.) i temu tez poświęcona jest ta opowieść. To historia młodego chłopaka, który zbyt mocno wczuwa się w role, wyprowadzając z równowagi kolegów i, przede wszystkim koleżanki, nie całkiem normalnego, lecz jednak zdolnego. Wbrew przeszkodom pomału robi karierę, zbyt mocno jednak wierzy przy tym w swoja wyjątkowość, co najpierw wpływa na jego relacje ze współpracownikami, a potem z kobietami. Dalej nie będę opowiadał. Niezły film, choć nie całkiem mnie finalnie przekonał, zapewne ma w tym udział fakt, że za scenariusz (choć na szczęście nie za reżyserię) odpowiada Kim Ki-Duk. Niemniej warto obejrzeć, jeśli ktoś nie widział. Ale pewnie wszyscy widzieli.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Noc w raju (Night in paradise, nak-won-eui bam) ***
Korea Południowa, 2021, reż. Hoon-jung Park

Film niezły, ale nie porywający, choć myślę, że ma większą szanse porwać kogoś, kto nie zna największych dzieł koreańskiego kina gangsterskiego, do których "Noc w raju" na pewno stara się nawiązać. Czyli przeciętny widz Netfliksa powinien być bardziej ode mnie zadowolony, przy czym ja wcale nie narzekam, czas spędziłem całkiem dobrze. Historia, jakich (w kinie) wiele - ambitny gangster, praktycznie już nr 2 w swoim gangu, ma propozycje pracy dla silniejszej grupy. odmawia, a wkrótce w zamachu ginie jego chora siostra wraz ze swoją małą córeczką. Chłopak podejmuje desperacka próbę zemsty, po czym, aby przeczekać, udaje się do mekki koreańskiej turystyki, czyli na wyspę Czedżu. Spotyka tam dziewczynę, która nie ma za wiele życia przed sobą, a więc i niczego do stracenia, i tak trochę się przyciągają, trochę odpychają, tymczasem niedawna przeszłość za chwile się po uciekiniera upomni. Dość schematyczne schematy zdrady i zależności, zaskakujące zwroty akcji równie przewidywalne, ale jeśli traktować to wszystko w kategorii produktu, jest bardzo w porządku.

"Noc w raju" na Netfliksie

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Voice of silence (so-ri-do eobs-i) **1/2
Korea Południowa, 2020, reż. Eui-jong Hong

No naprawdę nie wiem... To, że Koreańczycy lubią mieszać zupełnie nieprzystające do siebie gatunki i czasem im to wychodzi strawnie, a czasem jednak zbyt mocno konfunduje widza, wiem nie od dziś. Najbliżej tego, co stało się w "Voice of silence" był film "Monster" z 2013 roku, w którym dwie dziewczynki uciekały przed bezwzględnym psychopatą, a brutalny thriller mieszał się tym samym z młodzieżowym filmem o dzielnych i rezolutnych dzieciakach. Była to zbitka szokująca, ale składała się na całkiem niezły film. "Voice of silence" jest natomiast filmem dość słabym, w którym twórca porusza się gdzieś między pornografią nędzy (mam wrażenie, że ostatnio tego gatunku jakoś więcej do nas dociera, najwyraźniej azjatyccy reżyserzy postanowili dość cynicznie żerować na oczekiwaniach zachodniej krytyki festiwalowej) a tematyka, nadająca się na kino familijne czy nawet typową komedię omyłek. Wszystko zaczyna się od tego, że dwóch nieudaczników, którzy żyją ze sprzątania po bandytach miejsc egzekucji nagle muszą zająć się porwaną dziewczynką, w międzyczasie ginie organizator porwania i trochę nie wiadomo, co zrobić. Nasi bohaterowie nie są bowiem tak bardzo xli i perspektywa sprzedania dziecka handlarzom organów nie jest dla nich do przyjęcia. sami w sobie są parą ni to z dramatu, ni to z komedii - niemy, trochę opóźniony w rozwoju dzieciak, zajmujący się młodsza siostrą i starszy, przerzucający na niego najgorsza robotę cwaniak, przy okazji chcący zrobić z niego gorliwego chrześcijanina. Nie był to najlepiej spędzony czas.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Intimate strangers (wan-byeok-han ta-in) **
Korea Południowa, 2018, reż. Jae-gyoo Lee

Cos mi się pomyliło, że był to największy przebój koreańskiej kinematografii w 2018 roku i głównie dlatego zmusiłem się, by obejrzeć ten film w całości. Tymczasem teraz sprawdzam i widzę, że co prawda w box-offisie za tamten rok wypada faktycznie niezłe, jednak wyprzedziło go kilka filmów, w tym niezły "1987". tak czy inaczej, ja tego sukcesu za bardzo nie rozumiem. jest to jeden z wielu remake'ów włoskiej komedii "Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie", której nie widziałem i po tym seansie już raczej nie zobaczę. Pomysł jest nawet fajny - grupa przyjaciół spotyka się po latach i podczas miłego spotkania ktoś rzuca szalony pomysł, by uczestnicy czytali na głos wszystkie otrzymane w jego trakcie sms-y, a rozmowy odbierali na głośnomówiącym. Nikomu nie wypada się nie zgodzić, w efekcie wychodzi na jaw chyba wszystko, co chcieliby ukryć i przed partnerami, i przed przyjaciółmi. Problem w tym, że poza kilkoma krótkimi scenkami, jest to bardzo nudne i nijakie, a pod koniec również w sposób toporny politycznie poprawne. Szkoda, bo nie musiało tak być, pierwsze minuty zapowiadały fajny film na miły wieczór na dwie osoby i telewizor. Jednak nie.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

The day i Died: Unclosed case (nae-ga juk-deon nal) ****
Korea Południowa, 2020, reż. Ji-wan Park

Smutny (ale nie do końca) dramat z trochę rozmytym wątkiem para-kryminalnym. Policjantka, będąca równocześnie w trakcie rozwodu, po spowodowaniu wypadku zostaje zawieszona. teraz ubiega się o przywrócenie do pracy. Aby jednak do tego doszło, musi zamknąć niewygodną dla policji sprawę samobójstwa nastolatki. dziewczyna, będąca świadkiem koronnym w sprawie przeciw własnemu ojcu, pod opieka dwójki funkcjonariuszy spędziła kilka miesięcy w odosobnieniu, w pobliżu małej wsi i brzegu oceanu. Sprawa jest jasna, jednak kilka szczegółów, w tym jeden, którego nie da się nazwać drobiazgiem (brak ciała!) nie daje policjantce spokoju.

Sporo ostatnio takich ponurych historii w koreańskim kinie, ale ta akurat jest równocześnie bardzo koreańska, i na swój sposób oryginalna, nie wydaje się też naciągana. Odróżnia się więc na plus od innych propozycji gatunkowo pokrewnych.

trailer

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.