|
Crazy, zgadzam się z Tobą,że w oderwaniu od kontekstu, ten film można smakować jako uniwersalną opowieść. Tylko,że gdyby to było kino irańskie, chilijskie czy hong-kongskie, to odebrałbym to jako historię pewnych tragedii. Poruszającą, straszliwą opowieść o człowieczeństwie w straszliwych czasach. Jak czytam o upadku Kartaginy, Jerozolimy czy Konstantynopolu to też przyjmuję je bez jakichś poza historycznych emocji.
Tylko,że w przypadku "Kanału", kontekst niestety znam. Bestialstwo okupantów, osamotnienie ze wschodu i zachodu...wykończenie AKowskiego podziemia po wojnie, pastwienie się nad tymi, którzy przeżyli pod hasłem "jakim prawem zniszczyliście Warszawę", kompletnie bez refleksji, kto zachęcał do Powstania i kto stał na prawym brzegu...
Wybacz- nie umiem mieć do tej tematyki artystycznego dystansu.
Tu nie chodzi o konkrente filmy kopiące powstańców, takie chyba nie powstały wcześniej, ataki szły (prócz personalnego gnojenia Akowców vide Janek Rodowicz "Anoda") w prasie i przez publikacje książkowe. Jakaś scena o Powstaniu jest tylko w "Zakazanych piosenkach".
"Kanał" właśnie miał być pierwszym, do tego powstałym po latach stalinizmu (w czasie odwilży 56) obrazem o Powstaniu, rodziny powstańcze żywiły wiele nadziei co do tego filmu i sromotnie się na nim zawiodły.
Bo oczywiście nie przeczę,że takie dantejskie sytuacje miały miesce, że Powstańcy byli ludźmi a nie posągami ze spiżu, ze swoimi namiętnościami, że porwali się na coś, co ich przekraczało...ale sądzić ich, czyli ukazywać ich postawę do mimowolnej oceny, choćby pośrednio w artystycznych rękawiczkach, nie mają prawa ci, którzy chociaż lewi byli, na prawym brzegu rzeki kucnęli..."druzja"...i nie przyszli...
Bo gdyby te skurwysyny przyszły, te same, które później wydzielały pieniądze na ten film, te same, które aprobowały ten scenariusz....nie było by takich straszliwych scen w rzeczywistości i żaden "Kanał" by nigdy nie powstał...
Podobna rzecz ma się np. z niemieckimi "wypędzonymi", którzy nie rozumieją,że pewnych tematów, w oderwaniu od kontekstu nie można RZETELNIE I UCZCIWIE dotykać. Metoda "wycinkowa" jest skuteczna, bo można się pochylać nad wycinkami tragedii, tak jak Niemcy teraz skutecznie ukazują się w rolach uniwersalnych ofiar, cierpienie ludzkie nie ma podziałów na lepsze i gorsze.
Oczywiście Wajda mógł taki film zrobić, mógł ukazać,że jest ponad to,że z fantastycznym warsztatem "szkoły polskiej" może rzucić się na ten temat, robiąc "uniwersalny" film, zrozumiały dla widza na zachodzie, zbierający nagrody.
Tylko,że tu w Polsce, subiektywnie mogło to być odebrane właśnie tak, i to dziwnym trafem przez ludzi, którzy "...Boga i Ojczyznę miłując", chcieli po prostu żyć, a stali się opowieścią, wrażeniem estetycznym, cyfrą w historii, szyderstwem zwycięzców...
Niech tam sobie "Kanał" jest, niech będzie oglądany, to świetny film!!
Ale powinien powstać również taki film, który mógłby ukazać właśnie szersze spojrzenie, bo póki co, "Kanał" i "Kolumbowie rocznik 20" królują niepodzielnie na naszych ekranach, utrwalając obraz młodych straceńców, pchniętych bezsensownie do- z góry skazanej na klęskę- walki.
I tak dobrze,że jest już Muzeum Powstania, ale to dopiero początek.
A to,że można pokazać II wojnę porywająco dla współczesnych ludzi pokazał na ekranie Spielberg (Szeregowiec Ryan, Kompania braci), Lao Che w muzyce, N.Davis w książce...czekamy więc na film...
_________________
" (...)Czy pan myśli,że nasze żydowskie pisma są tylko dla jakiegoś widzimisię pisane spółgłoskami?Każdy wyszukuje sobie skryte samogłoski, które zawierają dla niego jedynego określoną myśl, żywe słowo nie powinno zamieniać się w martwy dogmat."
|
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
).
tylko jak się pisze scenariusze???