Taką mam reakcję fizjologiczną
Główny problem jest taki, że ten film nie opowiada żadnej interesującej historii. Gdyby to był zwykły horror czy nawet film w stylu Ptaków Hitchckocka, to OK: wywołanie strachu może jak najbrdziej w kinie być celem samym w sobie, albo działać jako katharsis, albo jako czysta rozrywka dla tych, co lubią.
Ale Lśnienie udaje horror z domieszką psychologii, a więc i ludzkiego dramatu. Który niestety sprowadzony tam jest do strachu przed bliżej nieokreślonym złym duchem tego miejsca, który to strach towarzyszy widzowi w każdej chwili, gdy obserwujemy zamkniętych na tym pustkowiu bohaterów, a w zakończeniu do strachu przed siekierą itd.
Niewątpliwa straszność tego filmu kompletnie niczemu nie służy. Na rozrywkę to zbyt ciężkie, a na katharsis czy głos jakiegoś ostrzeżenia czy narzędzie moralnego wstrząsu - zbyt puste. Przemiana bohatera jest kompletnie nie umotywowana. Zły duch miejsca nie wiadomo z czego się bierze a motyw "lśnienia", który mógłby sprawę uratować jest niedostatecznie wyjasniony, właściwie w ogóle zmarnowany. Nie ma w tym filmie dramatu człowieka, bo w ogóle nie ma tam niczego o człowieku, jest jedynie - i to jedynie w filmie działa - zwierzęca, irracjonalna siła destrukcji. Ale to ja wolałem "Wilka", gdzie Nicholson robił te same miny, a przynajmniej sprawa była jasna, że jak się zmieni w wilka, to kogoś zeżre i jest się czego bać
(w dodatku przy całej średniości tamtego filmu był w nim dramat człowieka, bo bohater zdawał sobie sprawę, że to, co się z nim dzieje może zaowocować tragedią).
W Lśnieniu jest tylko udawanie, że o coś chodzi, a chodzi tylko o wilka. A nawet o całą ich sforę, bo zanim wilk się spersonalizuje w osobie Nicholsona z siekierą, to wydaje się, że czyha on w każdym pokoju hotelu, zwłaszcza w tym jednym.
Patrzę sobie powyżej na to zdjęcie chłopca w hallu, gdzie czasem jeździł też rowerkiem - i co? W trzewiach mi się wywraca, ale to ma być przejmujące? Jeździ sobie, mi się włosy na głowie jeżą, ale niestety niczego to nie wyraża.
Przepraszam za chaotyczność wywodu, po raz pierwszy pisałem coś w rodzaju dysapologii Lśnienia.
Ale niestety ten film zajmuje u mnie prominentne miejsce w zestawie pt. "żaden off: tego nie oglądam".
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
)
