Całkiem zdecydowanie podoba mi się ta płyta. Zasiadłem do niej, mając w pamięci powyższe zastrzeżenie panka - ale jakoś mi nie zgrzyta. Może czasem pasuje to lepiej, czasem gorzej, ale nie zgrzyta. Heh, pamiętam, jak dziesiątki razy sami wykorzystywaliśmy refren Kurdupelka podczas mycia głowy naszym małym dzieciątkom: co by im szampon do oczu nie spływał, śpiewaliśmy "do góry głowa, niech się słoń schowa"... i jakoś też nie zgrzytało
Natomiast coś innego mi zazagrzytało. Nie wiem, o co to chodzi, ale jakoś nie podoba mi się brzmienie chóralnego śpiewu dzieci. Kiedy jest solo, nie ma problemu, a kiedy śpiewa ich kilka na raz (co dość często się tu zdarza, zresztą od samego początku, na "Runął już ostatni mur"), to brzmią jakoś... jak z komputera
Chodzi mi właśnie o brzmienie, jakby cyfrowo wysterylizowane, do tego metaliczne i pozbawione tej typowo arkowej chropowatości. Dziwna to sprawa i nie we wszystkich miejscach mi przeszkadza, ale i całkiem nierzadko, zwłaszcza na początku płyty.
Natomiast nic nie przeszkadza mi w obu Brygadach Kryzys (Tylko ty i Centrala), które stanowią jeden z najmocniejszych punktów płyty. Świetne jest to
i nie wiem co się dzieje!, tak jak Smok i DiBi pisali, w ogóle o coś innego zaczyna w piosence chodzić, wszystko brzmi znakomicie. A naprawdę zadziwiające jest, jak dobrze wypadła Centrala, utwór wszak do bólu dorosły. Tu akurat nie wydaje mi się, żeby tekst jakoś zmienił swoją wymowę - trudno coś zrobić, żeby "udziecięcić" słowa o jakieś bliżej nieokreślonej wszechpotężnej
centrali, ale jednak całość ma siłę, która tworzy się gdzieś na przecięciu wybitnego oryginału z nowym wykonaniem. Dali radę!
Zawsze najtrudniej jest z najlepszymi utworami, bo więcej się od nich wymaga... O wiele więc prostszym zadaniem było przekonywujące wykonanie np. Lokomotywy z ogłoszenia czy Pary mieszanej - wymieniam jednak te dwie, bo moim zdaniem też wyszły świetnie. najbardziej po "staroarkowemu", w sensie energii i dziecięcego spontanu. Jeżeli na początku narzekałem na nieprzyjazne brzmienie dziecięcych chórków, które odebrało im nieco autentyczności, to na tych dwóch - i zaraz potem w "najlepszy na świecie" - ta autentyczność wraca w pełni.
Kupię sobie jąąąą! 
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
, a tak właśnie został tu potraktowany. Są teksty, które wymagają pewnej dojrzałości czy choćby doświadczenia i nijak mi z nimi nie współgra dziecięcy głosik. Nie wiem, gdyby to były standardy dżezowe, może by tak mogło być – nie jest ważne o czym śpiewają, ważne jak. Tu jednak są teksty o milicjancie jako nośniku wszystkich skojarzeń z aparatem przemocy państwa totalitarnego, czy o walce z tymże w Janerkowej metaforze kurdupelka i słonia. Sorry, ale z tego wszystkiego to chyba tylko Para mieszana nie wywołuje zgrzytu...
