Kupiłam, przesłuchałam.
Armia z pewnością jest jedym z bardzo nielicznych wykonawców, którzy jeszcze są w stanie zainteresować mnie ciężkim graniem. Płyta owszem, nosi w sobie podobieństwa do poprzednich, ale też bez wątpienia ma swój własny, wyjątkowy charakter, jest tu mnóstwo smaczków i pięknych, niesamowitych rozwiązań wcześniej nie stosowanych, za które jestem mocno wdzięczna. Best momentów teraz jeszcze nie wymienię, bo mi umknie niejedno, a sporo ciekawego się dzieje. Niemniej jednak przyznać muszę, że po tym jednym odsłuchu póki co album ten nie plasuje się w gronie moich ulubionych armijnych płyt. Kto wie, co będzie po kolejnych... może się to zmieni, ale na pewno bardziej bym się ucieszyła z eksperymentów idących gdzieś tam w stronę Freaka i dalej...
Co do tekstów, to jestem z opcji, która żałuje, że ich nie ma w książeczce. Mam kiepski słuch i nie rozumiem nie tylko tych głosów w tle, które sądzę, że z założenia mają być niezrozumiałe, ale czasem i tego co jest na pierwszym planie. A poza tym dla mnie teksty to nie jakiś dodatkowy gadżet typu kubek, czy koszulka, tylko integralna część dzieła sztuki, jakim jest płyta. Zwłaszcza w przypadku tekstów takiego zespołu, jak Armia, które są istotne, nie byle o czym, które są poezją, które same w sobie stanowią wartość. Na twórczość Armii składa się i muzyka i teksty, nie tylko sama muzyka i jako fanka cieszyłabym się, mogąc bliżej obcować z tekstami, w czym taka książeczka bardzo pomaga.
Inne rzeczy, typu podziękowania, pozdrowienia, też lubię sobie poczytać, ale, Quilombo, podziękowania to tu akurat są.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
), ta płyta okazała się zupełnie inną bajką - wychodzi mnóstwo ciekawych detali, a wokal staje się bardzo wyraźny i zrozumiały 
Fenomenalna gra Frantza wyszła dla mnie na płycie "MOR". Ale czegoś takiego jak na "Toni" to się nie spodziewałem.
