_____________________________
Jesień idzie mili państwo. Reggae mi wróciło. Mimo, że kolorów jeszcze nie ma. (Tam jeden listek
przywiędły i blady)
Co mi w reggae bardzo odpowiada to to, że głowa w tej muzyce nie jest najważniejsza. Albo inaczej - jest ważna, ale nie ciąży, nie poniewiera resztą - tak zwany przekaz werbalny ma mniejszy udział i mniejsze znaczenie w tworzeniu wyrazu całości niż to zwykle bywa w muzyce popularnej. Głowa mogłaby bajdurzyć ale pięknie równoważy ją reszta organizmu gdzie wszystko działa poza kontrolą świadomości - i to wydaje mi się bardzo dobre
. Puls, brzmienie, ruch, wibracja, przestrzeń.
W Reggae podoba mi się też to, że ta muzyka bardziej trwa niż jest jednorazowym wydarzeniam. Piosenki, jako takie, są właśnie pojedynczymi wydarzeniami - celebrują jakąś chwlię, wydarzenie, uczucie, stan. Natomiast piosenki reggae (nie tylko zresztą) prócz tego gdzieś są jeszcze zahaczone, chciałoby sie powiedzieć - zakorzenione - inaczej trwają, mają więcej odniesień do ciągłości, do czasu...
Może dlatego tak pasują mi jesienią?
"(...)wszelaka pieśń, jest to przetworzony czas. Ptak śpiewa - co to takiego? Rytm przetworzony. A skąd ten rytm? Kto jest ojcem, bądź matką rymu? No proszę" -
Czas, jak mówi Brodski.
I przytacza słowa jakiegoś aleksandryjskiego poety sprzed dwóch tysięcy lat: ""Staraj sie naśladować swym życiem czas. A więc próbuj zachować spokój, umiarkowanie, unikaj skrajności. Nie bądź zbyt wymowny, dąż do monotonii"... - "Nie smuć się jednak, jeśli nie zdołasz tego osiągnąć. Albowiem po śmierci i tak upodobnisz się do czasu".
"musisz zacząć chodzic w pulowerze..."
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
